Bu geceden sonra yine farkettim ki ben italyanca öğrenmeli, konuşmalıymışım. Kesinlikle dilime çok yakışıyor. O vurgular, kelimelerin uzatılışı, son heceye baskın söylemler. Zamanında, oradayken, Alessandro, Carlo vs demişti de ben " perché ragazzo? eeeh boşver canım nasıl olsa en français anlaşıyoruz ne gerek var beni yorma(yın)" deyip kendimi ispanyolcaya vermiştim. Halbuki fransızcadan sonra nasıl kolay. Hata imiş öğrenmemem. İtalyanca öğrenmeliymişimm. Bu gece masada havada kelimeler uçtukça, ben anlayıp ama cevabını veremeyince bir kez daha gördüm ki şu bizim çocukları dinleseymişim çok iyi olacakmış. Hem de bana ne kadar yakışırmış. Certo, certo, certo...
L.C. duy sesimi, bana italyanca öğret, beni Roma'ya, Como'ya kampa gönder...
1 comment:
come vuoi bella :)
andiamo
Post a Comment