We rode in sorrow, with strong hounds three,
Bugün 30 Ocak. Yani Kuzey İrlanda'nın Derry şehrindeki katliamın yıldönümü. Yer Kuzey İrlanda olunca mevzu katolikler ve protestanlar oluyor. Hayatımda hiç koyu ve anlamsız kurallara inanan katoliklerden yana olacağımı düşünmezken elbette bu mevzuda ezilenler katolik olunca onlardan yanayım. Hatta öyle ki bir dönem Belfast'a gidip yaşamayı düşünüyordum. I.R.A, Kuzey İrlanda vs gibi konulardaki bulduğum her şeyi okuyordum hatta üniversitenin ilk yılında beni elimde eşek gibi IRA kitabıyla derse girip okuduğum için irlandalı sanıyorlarmış (hoş göz var nizan var; yani irlandalı olmadığım gayet ortada). Sonra büyüdüm, davamı satmadım ama bazı şeyler törpülendi, ilk gençliğin hevesleri kabuk değiştirdi, içimdeki irlandalı başka yerlere yöneldi. Yine de her 30 ocak da Bloody Sunday'ı anımsarım. Eski günlerin anısına. Hadi fonda da U2'dan Sunday Bloody Sunday çalsın da tam olsun. Ama benim tercihim Simple Minds'in Belfast Child adlı şarkısının üzerine yazıldığı irlanda halk ezgisinden yanadır. İşte o zaman insan hisseder yeşil vadiyi, kuzeyi.
Muhteşem kahve makinemin bozulmuş olması sebebiyle güzel kahve içememe durumuma bir de her zamanki hastalık durumlarım eklenince hiçbir şey yiyemeyip içemiyorum. Pazardan beri midem bulanıyor, bir süre iyiyken sonrasında kötü oluyorum, halsizlik yaşatıyor, hadi edeplice söyleyeyim diare durumu da hakim, gelip gelip gidiyorlar (hele dün gece sabaha kadar sürdü). Sonuç hiçbir şey yiyip içemiyorum. Acaba ölümcül bir virüs mü girdi mideme, bünyeme?
robert mapplethorpe, self-portrait, 1975
robert mapplethorpe, american flag, 1977
Paris'te Haute Couture moda haftası başladı ve tabii ki defilelerin ilk sıraları şöhretler tarafından doldurulmaya başlandı. Bazı karşı cinsin zayıf noktasıdır çekik gözlü, asiatique kadın, tabii biz koynumuza almak istemediğimiz için bilemiyoruz, o gözle bakmıyoruz ama hoş kadın, ince mince. Ancak şu balon, paraşüt kıyafetine ben bir şey diyemiyorum sadece bakıyorum. Yine de bu bir haute couture defilesi olduğu için "olabilir aslında" diye düşünüyorum. Neticede içerde Galliano da Dior defilesi altında fantastik durumlara giriyor, böyle bir izleyici neden olmasın. Tek sorum şu olacak: o pembe paraşüt ile nasıl oturuyor?
Gri renginin ne kadar acayip bir renk olduğunu daha önce zikretmiştim (ki şu anda da benim üzerimde gri var). Öyle güzel, albenili bir kadın değil Julianne Moore ama bilmiyorum bir şey var. Doğal kızıl, beyaz tenli filan ama bu gri renk üzerinde hiç iyi olmamış. Elbise de çirkin zaten. Üstü kötü, bir de kadının göğsü yok galiba, daha da kötü durmuş üst tarafı. Çirkin
Moda haftaları başlayınca elbette moda editörleri yerlerini alıyorlar (bizdekiler değil elbette. bu kadar mı kötü olur bu toprağın moda dergileri?). Bunlardan en önemlilerinden biri bedroom eyes insan Carine Roitfeld. Yanında kızı ve oğlu ile poz vermiş ki kızı reklamlarda oynamıştı ama ismin unuttum çocuğu zaten kaydetmemişim bile. Öyle pek güzel bir aile değiller ama ne demişler para güzelleştirir.
Ve elbette bu dünyadaki en güçlü isim Anna Wintour ve yanında Andre Leon( kendisi forbes dergisine göre dünyada en etkili 50 gay erkekten birisi olup, vogue dersinin editor at large'i-ne demekse o, bilen varsa söylesin. ben genel yayın yönetmeni diye tahmin ediyorum ancak...) Aslında ikisi bir süre öncesine kadar kavgalıydılar ve konuşmuyorlardı ama herhalde o günler geride kaldı şimdi defilelerde geziyorlar beraber. Anna Wintour'un saç modeli herhalde yıllardır değişmedi, hep böyle küt ve kaküllü. Benimki de şu anda aynı, ulan yoksa yaşlandıkça bir Anna Wintour mu olacağım? Birden korktum ve düşünmeyi bıraktım bu konuda.
Ve güzel bir insanla bitirelim yine. Geçenlerde 34. yaşını kutladı ama bu geçen seneki doğum günü kutlamasından (bu yılki kutlama resimleri o kadar güzel olmadığından bu daha güzel geldi). Aslında hiç güzel olmayan güzel kadınlardan Kate Moss. Kısa boylu, fazla ince, küçük yüzlü filan ama gayet güzel bir kadın. Yaşlandıkça güzelleşenlerden ki belki de en makbulu odur. Neticede gençken herkes güzel, önemli olan yaşlandıkça mihrabın yerinde kalması. Seviyoruz, beğeniyoruz kendisini. Hele şu kıyafet...Bence inanılmaz güzel, seksi de nereye gideceksin burada? Şamdan'a mı, Yan'a mı, Crystal'a mı? Yer yok, yer. Yer olsa da insan yok böyle giyinen. Her tarafta sıradan giyinen, en pahalı kıyafetleri alıp sakil bir şekilde taşıyan yapma sarışın türk kadınları, off. Giyinip gitsen bakarlar, süzerler, incelerler...Kurtulamazsın o bakışlardan, sonra eline sıcak kahve dökülür, boynuna taktığın inciler bir anda yere saçılır, elbise yırtılır. Fecidir yani. Ama biraz London biraz L.A. düşünürsek, elbise şahane, Kate Moss daha da güzel.
Arada bir bizim oradaki kızlar yollarlardı takvimin resimlerini de, ben unutup gitmişim Fransızlarların meşhur Dieux du Stade takvimlerini. Ta ki dün gecenin bir saatlerinde alemlerde eğlenirken çağdaş sanat camiasının önemli sanatçılarından T.C.'nin ipodunda resimleri görene dek. Aman dedim, bu adonis kaslarını blogumda göstermeliyim. 
İsmi sexy homemade pizza imis. Galiba acıktım. Galiba pizza istedi canım ki pizzacı değilimdir. Miss Pizza, Don Pietro veya homemade ama bende fırın yok o yüzden ben yapamam (zaten uğraşamam da) yapanın getirmesi lazım ya da benim ona gitmem lazım. Homemade pizza ... Yalnız düşünce olarak gayet seksiymiş.
Başlık Nick Cave'in en az sevdiği albüm olan Henry's Dream albümünde yer alan bir şarkının ismi. Ben albümü de şarkıyı da çok severim. Şöyle devam eder: brother my cup is empty, and l have'nt got a penny, for to buy no more whiskey l have to go home.
Resimler Yeni Zelanda hükümetinin alkole karşı bir kampanyasının karelerinden. Çok özel bir anlamı yok sadece hafta sonu geliyor, rakı sofraları hazırlanıyor (ki uzun zaman oldu güzel bir masada rakı keyfi yapmayalı), sonra yan'a geçiliyor vs vs. Ayrıca ilk resimdeki bardak içindeki kız resmi tanıdık hisler uyandırdı, reflü krizlerim aklıma geldi (ancak bu bile güzel bir rakı sofrasının özlemini gidermiyor. istiyorumm).
P.S. Henry's Dream Barbaros Devecioğlu'nun çabaları ve Kent FM'deki programında bangır bangır çalması sonucunda Türkiye'ye gelen ilk Nick Cave albümü. 90'lı yıllar kaset yılları, kaset olarak geliyor belki 400 belki 500 tane satılmıyor tabii. Ancak bende var, Sekvotka'da var, tahminimce V.'de var, işte bir de tanımadığımız ama sayıları az insanlarda var. Sonra yıllar geçti Nick Cave konserleri doldu taştı, kızlar erkekler katlana katlana konsere gittiler ama Loom of the land hep aynı kaldı bende.
Beni ilgilendiren yegane resim şu kırmızı fincandaki kahve, diğerlerini geçiyorum ama kırmızı fincandaki kahve ihtiyacım olana götürdü beni.
vurulduktan ve hastanede geçen günlerden sonra ilk defa psikoloğuna giden tony soprano vs dr. melfi
vincent- Have you ever given a foot massage?
Ayak masajına niyetli olanlara da doğru noktalara doğru şekilde dokunmayı öğrenmelerinde yardımcı olalım, değil mi ama?
butch cassidy and the sundance kid, 1969, director:george roy hill
Hiç aklımda yoktu şu saatte yazmak ama görünce dayanamadım. Love& Hate fincanları. Şahane! İstiyorumm. Çoğu duygu bu ikisi arasında gidip gelmiyor mu zaten? Çok da güzel pek de güzel. Olsa da içine sabah kahvemi koysam love&hate fincanımla içsem...
Bu da tuzluk, şekerlik filan. Hepsi güzel. Acaba evlensem de bir liste de mariage mı yapsam bunları da mı koysam listeye? Ya da hiç o kadar çaba sarfetmeden mi istesem...?
Geçen gece yazmıştım glamour vs diye sevdiğimiz moda sayfalarında bu resimlere rastlayınca hah işte dedim. Chanel belki de en glamour markalardan biridir hatta markadır. Chanel Chanel'dir, Napoli'li bir tasarımcının Versace markası altında çıkan görgüsüzlüğü gibi bir şey değildir; klastır, zariftir, kalıcıdır. Yukardaki kız Chanel'in davetine katılan yeni nesil amerikan dizi oyuncularından. Tahminimce yaptığı vague yapılmış saçları ile 20'li 30'li yıllardaki Coco Chanel'e ve Chanel tarzına benzemeye çalışmak olmuş. Olmamış. O etek, eldivenler hepsi fiyasko. Hele hele vague saçları...Zarafet sonradan kazanılan bir şey değildir, insanda varsa vardır yoksa yoktur. Zorlamanın alemi yok. Glamorous olmak da benzer bir şeydir, ya parlarsın (her zaman her şekilde) ya da parlamazsın (ne galliano haute couture'un içinde ne de oscar de la renta elbisenin). Zorlamanın alemi yok.
Yine aynı davetten. Ben beğenirim Selma Blair'i. Çok sıradan tipli değil. Belki de o yüzündendir. Elbise bana göre fazla çiçekli böcekli ama güzel bir elbise, beyaz ten, siyah saç siyah ojeler, siyah ayakkabılar. Çok da güzel pek de güzel.
Kim olduğu hakkında bir fikrim yok ama üzerindekileri beğendim. Chanel'in Hamptons'a uygulanmış hali gibi geldi. Ancak bunu böyle iyi taşıyabilmek için uzun boylu olmak gerekir ki ben gayet ortalama boyda bir insanım. Bazen şöyle uzun boylu kızlara özenmiyor değilim hani.
İşte bir fiyasko daha ama bu diğerinden çok daha ötede. Kız zaten gayet çirkin sayılabilecek bir tip, yanı çirkin değil de sıradan işte. Transparan bir tip. O etek boyu, o eteğin kalçada daralması sonucu çıkan çirkin görüntü, ayakkabılar, ve asıl en önemlisi o duruş. Daha doğrusu duramama hali. Ben de her daim dik durmayı beceremem, fasulye gibi kaydığım olur ama işim de eğer bu olsaydı dik durmayı öğrenirdim. Hani eskiden İstanbul'un bazı semtlerinde sıklıkla gördüğümüz artık neredeyse çok az kalan dul madame'lar vardır, hep siyah giyen, etek boyu aynı bu şekilde olan, işte o görüntünün acıklı Hollywood versiyonu bu kız olmuş.
İsmi yazmasa o beğendiğim top model olduğunu anlayamayacaktım. Bazı insanlara böyle geniş gülmek yakışmıyor sanki. Suratsız hali daha bir güzel kendisinin. Ama uzun boylu alımlı güzel bir insan kendisi. Bu sefer ayakkabıları da uyumlu, o Kızılay'ın yardım ayakkabıları gibi duranları giymemiş ya da hayran kitlesi göndermiş kendisine bir çift manolo. Bir tek saati beğenmedim ama onun dışında elbise güzel, çanta idare eder, ayakkabılar güzel. Ha bir de belki saçları biraz daha sarı olabilirdi ki bunu sarı saça bayılmayan ben söylüyorum ama sönük kalmış saçlarının sarısı.
Ve tabii güzel biri ile bitirelim nefret oklarımızı, eleştirilerimizi. Aslında çok beğendiğim bir tip değil de kendisi karşı cins bayılıyor onu biliyorum (yine aynı şey). Ama burada güzel çıkmış. Ayakkabıları hariç ki onlar facia bir şey elbisesi bilezikleri ve özellikle de kafasına taktığı tüy bir harika. Böyle çok ciddi, çok resmi bir şeyin çocuksu bir detay ile kırılmasına bayılıyorum. Ayrıca ben de böyle bir tüy takmak istiyorum. Nereden bulurum acaba?
Önce tanıyamadım ama muhteşem göz makyajından tanımamak neredeyse mümkün değil . Sarışın olmuş hatta platin. Nasıl olduğunu anlayamadım açıkcası kötü mü iyi mi bir şey diyemiyorum ama kadının normal hali de çirkin olduğu için daha ne kadar kötü olabilir bilemiyorum. Haa ama müziğini, sesini, şarkı sözlerini beğeniyor muyuz? Hem de çok. Ayrıca arıza halleri de kendisine bir çekicilik katıyor. Ben marazlı insan çekiciliğine inananlardan değilimdir, sevmem de marazlı kadın hali. İnadımdan yerimde çatlarım da bir şey yapmam ama yapan yapıyor işte, sonunda da istediğine ulaşıyor. Ama ne uğruna, nasıl bir sonuçla... monkey business...
Kim olduğu hakkında hiçbir fikrim yok, pek sevdiğimiz babet markası (ki aslında önce balerinler için üretimiş markadır) Repetto gecesinde rastladım kendisine. Öyle dünya güzeli değil, yüzü matah değil de diz kapakları muhteşem. Kazak hele hiç olmamış ama ayakkabılar tamamdır. Ayrıca böyle şort giyebilen kızlara hayranım, benim kolum onun içine girmez ama neyse. 
Bu kıza bir haller oldu ama iyi oldu. Ya durumunu kabullendi acayip insan Tom Cruise ve scientology ile ilgili olarak ya da birilerinin yönlendirmesi ile büyük bir güç elde etti (ki bence ikincisi gerçekleşti). Saçları da elbisesi de pek güzel kendisinin. Saçlarımı nasıl böyle yapacağım bilemiyorum ama aslında böyle de ben tam öyle görmüyorum. Elbisesi de omuzu açıkta kaldığı için güzel. Aslında tek kolun kendisinden kesik olan elbise bluzleri sevmem, bir şekilde kapalı olup kendiliğinden düşen olanı güzel bence ama bu bayağı güzel olmuş. 
Ve sevdiğimiz güzel insan. Şu anda yaz mevsimin yaşandığı Güney Amerika'da, evinde yurdundaymış Rio Fashion Week'e çıkmış-gerçi kıyafetler felaket. sanki "heidi isviçre dağlarında gezintiye çıkmış" gibi olmuş olsa da kendisini beğeniyoruz, önemsemiyoruz heidi olmasını. Hoop earring'leri de ayrıca güzelmiş.
Biter bu cuma diyecekken son anda gördüğümü yazamadan edemedim. Aşağıdaki kız Heroes dizisinden bir tip, sıradan amerikalı işte ama bir popüler bir beğenilir oldu. Ben zaten karşı cinsin beğenisini anlamıyorum bıraktım sormayı. Fakat biri giyinmeyi öğretsin, çanta takmayı, kıyafeti ile uyumlu aksesuarlar seçmeyi göstersin. Öncelikle çantayı şöyle taşıma biçimine hastayım. Oradayken ben de yapardım ama artık yapmıyorum çünkü bütün kıro kadınlar bu şekilde çantalarını taşıyorlar. Kızın boyu kısa çanta kızın boyu kadar, cüce gibi olmuş resmen. Daha fazla yazmayacağım sadece kötü olmuş diyeceğim.
whatever...
P.S. Çok sevdiğim, beğendiğim, tarzını örnek aldığım insan Victoria Beckham en rüküş seçilmiş. Aaa nasıl yani? O kadar zarif, o kadar şık, o kadar alımlı duran bir insan nasıl olur da rüküş seçilir diye sormak istiyorum o listeleri yapanlaraa....?????
Bu sefer gerçekten bitti...
casa dei vettii, pompeii
tiziano vecellio "le titien" , 1490-1576, "venere di urbiano" 1538
Sabah keyfini yeni yıla göre sıfırladık. Bu yeni yılın ilki olsun, kahveyi yudumlarken güldüren olsun. Okuyup da italyanca öğrenmek isteyenleri de ya İtalyan Kültür'e alalım ya da Alessandro (alessandra)'nın koynuna ...(nacizane söyleyeyim; ikinci yöntemle daha kolay öğreniliyor fiil çekimi, telaffuz filan)
Gömlek, özellikle de erkek gömleği giymeye bayılıyorum. Bugün üzerimde. Üzerimden düşecek gibi duruyor ama yaptım bir şekil, belinden bir şey bağladım, yakasını kaldırdım, çok da güzel, pek de güzel oldu; sadece omuzları büyük duruyor. Tek renk olması tercihim; beyaz ya da mavi. Tavım. Hem kendi üstümde, hem de karşı cinsin üstünde.
Another day, another year, another way, another call, another speech (whatever speech), another feeling, another star...just another. At the end of the day, it's just the remains of day but another day, another remain.
O kadar feci, o kadar gülünç-ridicule-ki artık ne yazayım bilemiyorum. İkisi de ayrı ayrı bir kötü olmuşlar, tipleri kaymış artık bunların gerginlikten. Eskinin topçusu bugünün popçusu kaşmir palto ile dururken, artık siyah renge ulaşmış, boob size'nin ölçüsünü zerre anlayamadığım kadın ise sanki Honolulu'da tatilde. Ve şuradan söylüyorum ki bu iki acayip yaratık birbirleriyle seks yapıyorsa namerdim. İşte adam ingiliz olduğundan çocukların bakıcısına gidiyordur, kadın da zaten yapmıyordur, kurumuştur bu kadar gerginlikten, güzellik kaygısından, "üç çocuk için yapmak zorunda kaldım zaten, yeter artık" diyordur.
Geçen hafta uyuşturucu ile yakalanmıştı, bu hafta ise kendisini dine vermiş, kiliseye gitmiş her gün Los Angeles'ta. Yüzüne de bir mahsunluk çökmüş ama gayet güzel bir kız. Pek bir beğeniyoruz kendisini. İşte 26 günlük bir rehab ile kurtulur bu sevdadan o da deyip cuma eğlencemizi bitiririz bu gün de.
Bir eksikle... Bugün bir Monica, bir Gisele, bir Stephanie, bir Kate koyamadık şu sayfaya güzel olanı göstermek adına. Bulamadım valla kendilerini people dünyasında bugün. İş hayatının dalgaları içerisinde bu kadar oluyor deyip patronumdan sonra gelip patronumdan önce çıkarım.
P.S. Hava soğuk, burası Sibirya, ilk defa ben hariç herkes hasta, galiba bu cuma akşamı evdeyim. Zut alors!
P.S.(2) Yazmayı unutmuşum! 500. post'muş bu. Birden heyecanlandım; ilk zamanlar, ilk günler, öncesinde dalga geçerek sonrasında çekinerek yapılan her hareket, telaffuz edilen her kelime, vurgulanan her nokta...Yine "cheers" diyeyim de, farkettim ota boka "cheers" deyip kadeh kaldırıyorum, "aman da ne güzel şeyler yaşanmış, ne güzelmiş" diye de acaba hepsine değiyor mu yoksa benimki sadece just an illusion durumu mu? Qui sait?
