Bir şeyi çok istemek

Akşam G.'nin doğum gününü kutlamak için Sofyalı'daydık. Gerçi geçmiş doğum günü olduğu ve kendisi asıl doğum gününü haftasonu Alaçatı'da kutladığı için bu bir mini kutlama sayılsa da kutlama kutlamadır ( bu arada nedir bu alaçatı durumu? herkes oradaymış geçen haftasonu. kiminle konuşsam "alaçatı'daydım çok güzeldi, harikaydı, sen neden yoktun? güzel soru. bilmem biz buradaydık valla, hep beraber). Her şey güzeldi, sohbet, insanlar ama en güzeli -benim için- günlerdir istediğim bir şeyin karşıma çıkması hatta benim olmasıydı.

Günlerdir bizimkilerin başının etini yiyorum "bana Pag 'dan t-shirt alın, sizin eve yakın, beni getirmeyin oraya" diye ama kimse tınlamıyor. Ya da ben öyle hissediyorum. Hatta B.'ye söyledim, o da burun kıvırarak " eh olabilir bakarız" dedi de fena bozuldum ben de.

Oysa bu akşam yemekte:

p.- anotherstar, sen gel bakim bir buraya
anotherstar - aa noldu ya, geleyim de noldu?
p. - ya gel bir yanıma
anotherstar - pekiiii
p. - ben gelememiştim ya doğum gününe, hediyeni de verememiştim. aklımdan böyle bir şey geçiyordu ama emin olamıyordum, sonra b. de söyleyince içime sinerek alayım dedim. doğum günün kutlu olsunn şekerimm!
anotherstar - aa pır, şoktayımmm. gerçekten ama gerçekten günlerdir bunu söylüyordum, kimse takmıyordu beni, meğer bundanmış, ben de gitmeye üşeniyordum filan. inanmıyorum. emin ol çok sevindim. çok teşekkür ederiiiimmm. ulan, keşke başka bir şey dileseymişimm. yavrum tekrar teşekkürler..
p. yerim seni

* Bilmem, çok mutlu oldum işte. Gerçekten başka şey dileseymişim olacakmış. Ya da belki olur ilerde, sadece daha zamanları gelmemiştir. Güzel şey insanın dileklerinin, isteklerinin olması... İnsan bir gaza geliyor, mutlu oluyor, çoşku doluyor (tamam lan, yarından itibaren pek bir iyiyim, pek bir pozitifim herkese. hahahaha)