Doğal güzellikle başlayan gün

Yine eğlenceli bir gündü.

Bizim sp 4'lüsünden, M. büyük bir firmanın "doğal güzeli" seçildi ve billboardlarda çıkmaya filan başladı (cumartesi etiler'dekinin altındayız, görgüsüz gibi resim çektireceğiz). Bugün de onun ilk pr tanıtımı vardı Esma Sultan'da, haliyle herkes iznini aldı ve M.'ye destek olmaya gittik.

Sabah saat 10 ve Esma Sultan'dayım. İçerisi kadın dergisi çalışanları, markanın müdürleri, gazetelerin kadın-güzellik bölümlerinden insanlarla dolu-inanılmaz sıkıcı yani. Herkes birbirini süzüyor, ne giydiğine hatta açık büfeden ne aldığına bakıyor.

Önce B., sonrasında epey bir gecikmeli olarak da R. geldi. Hemen ikinci sıraya oturduk. Ancak bizim ortaokuldaki kız çocuğu halimizi hiçbir şey etkilemediği için, güzellik kavramından bahsedecek olan sosyolog, psikolog, diyetisyen gibi meslek gruplarına ait davetliler konuşurken, neredeyse panelden atılıyorduk. Hele hele Taylan Kümeli onun güzellik ve beslenme tavsiyelerini dinlemediğiniz için bizi az kalsın bakışlarıyla öldürecekti . Of bir de psikolog vardı ki evlere şenlikti ( j.a.'ya tanıyıp tanımadığını sormalıyım).

Tanıtım, konuşmalar, vs. saat 13 gibi bittiğinde R. çekim için İzmir'e, B. de söylenerek işine döndü ve ben ve M. yine işi kırdığımız için kendimizi Kanyon 'a attık. Aman yarabbim, o ne kalabalıktır öyle. Kitchenette artık öğle molasının çoktan geçtiği saattlerde bile ne kadar kalabalık bir mekan. Gördük ki türk halkı çalışmayı pek sevmiyor. Sonra sinema, sonra yine bira derken eve dönüş ve metro çıkışı doluya yakalanış.

Metro demişken, çok seviyorum ben büyük şehir trafiğinde metroyu kullanmayı. Farkındayım, verdiğim intiba sebebiyle genelde insanlara şaşırtıcı gelir benim metro kullanmam ama bu kadar hızlı bir ulaşım aracını yolumun üzerindeyse neden kullanmayayım ki? Taksicinin ağız kokusunu çekeceğime, burada en azından kulağımda ipod, dümdüz boşluğa bakıyorum işte. Off, bir de otoparkta beni bekleyen bir araba mevzu var ki, hiç ona girmeyeceğim. Nasıl bir insan hiçbir şekilde araba kullanmayı istemez? İstemiyormuş işte, örneği yazıyı yazan şahsiyet.

Metroda jeton alırken insanların hiç konuşmadan, sadece parayı uzatması çok garipsediğim bir durumdur. Oysa ben hep bir cümle kuruyorum, iyi günler filan diliyorum. Adamlar da şaşırıyor, bir şekilde hoşlarına gidiyor ama açıkcası metroda, mağazada, lokantada filan çalışanlara kaba davranılmasından çok hoşlanmam ben (dünyanın en nazik insanı olmaktan oldukça uzak bir yapım da olsa, bana bulaşılmadığı, görgüsüzlük veya küstahlık yapılmadığı takdirde kimseye kötü davranmam. ancak bunların olduğu durumlarda muhtemelen epey iğrenç bir insan oluyorumdur).

Film çok güzeldi ( en iyi yabancı film oscar'ını kazanan film: başkalarının hayatları. filmden bilare bahsedeceğim), filmden sonra gidilen Sosa çok kötüydü. Bira servisi yapıp, çerezi, patates kızartması olmayan mekan nasıl bir şeydir ya? Gitmem ben bir daha. Sağlıklı yemekse var bizim burda Cuppa, ona gidiyorum işte.

P.S. Asla hava şartlarına göre giyinmeyi beceremeyen ben, yine üzerimde bir trench coat ile sokaklara çıkmışım. Haliyle Kanyon'nun soğuğu, metro sonrası yakalandığım dolu çarptı beni, muhtemelen bu akşam ateşim çıkıyor, yorgan döşek yatıyorum önümüzdeki günlerde.

P.S.(2) Kanyon'daki minyatür buz pateni sahasını ve üzerinde ciddi ciddi kayanları görünce beni ve M.'yi bir gülme aldı, nereye bakacağımızı şaşırdık resmen. Yalnız M. korktuğum şu cümleyi kurdu: "biz kesin burada bir yerlerde içip, sarhoş sarhoş çıkarız bu pistin üstüne". İşte o an... izleyenlere tarifsiz komiklikler yaşatacaktır derim ben.

P.S.(3) Bugünkü tanıtımda Ayşe Düzkan vardı. Ne alaka diye soramadan edemedim kendime. Dediğim gibi davetliler bir çeşitliydi.