Tuesday, July 15, 2008

P.S. # 8

Cumartesi gecesi muharebesinden yaralı çıksam da ertesi gün -yaralarıma pamuklu (hatta gazlı pamuk ki acısın) bezleri sarıp- Massive Attack konserine gitmeden edemedim. İyi ki de gitmişim. Uzun zamandır gittiğim, seyrettiğim en güzel konserdi. Hadi canlı performanstı diyeyim gazeteci gibi olayım.

Sahnedeki ışık gösterisi, 3 D, Daddy G, Horace Andy, Shara Nelson olmayan kadın vokaller (ama en az onun kadar güzel sesler) Teardrop, Angel, Unfinished Sympathy...

3D mi, Daddy G mi diye düşündüğümde çok az farkla 3 D 'dir (belki de büyük farkla 3 D'dir). Ne de olsa kendisi graffiti sanatçısı, sahnede kool dansların sahibi olup kalbimi çalandır. Kısa boylu ama olsun; küçük dev adamlar var bu dünyada. Little big man.

P.S. konser çıkışında, geceyarısına yakın bir saatte vespa sahibi olanlardan olmadığımız ve taksi bulmak için yığılanlardan olduğumuz için dönüşü maslak'tan seyrantepe'ye kadar mini bir ekmek kamyonun arkasında gidenlerden olup akıllıca bir manevra ile saatlerce taksi bekleyenlerden olmadık. ayrıca bu kadar güldüğümü hatırlamıyorum, ekmek kamyonun arkasında fantastik 4'lü hali. Evlere şenlik bir durum.

P.S. (2) sevdim ben bu cumartesi gecesi muharebesi lafını. kabul ediyorum biraz mübalağalı bir ifade ama güzel bence (hatta bayağı mübalağalı desem yeridir). duruma, geceye, yaşananlara, söylenenlere, hissedilenlere, açılan kalp damarlarına, ona, bana, bize tam uydu. savaş notları: cumartesi gecesi muharebesi iki tarafın çetin savaşından sonra iki gazi verdi ama ne büyük şans ki ölü yok. öldürmediler birbirlerini. ne de olsa nefret sevginin ikiz kardeşi dediler, bir süre dinlenmeye çekildiler.

robert 3d del naja, "peace at last",

No comments: