Yeni yılın kararlarından biri olsun: "mış gibi davranmamak".... deyip gülümseyerek giderim yarın sabaha kadar.
Günlerdir boğazımda sanki dikenli tellerle çevrili hissini geçirebilmek için yaptığım türlü gargara, ilaç, pastil ve de en önemlisi "gece çıkmama" çalışmalarından sonra bir nebze daha iyi bir halde yine cuma eğlencesi deyip, güzel insanla başlıyorum.
Tam da beğendiğimiz güzel kızlardan diye yazdık kız uyuşturucu ile yakalanmış hapse atılmış sonra da kefaletle çıkmış geçen gün. Valla ne olacak bu gençliğin hali?Alkol, uyuşturucu, décadent süren bir hayat. Geçen gün Sekvotka ile konuşuyorduk, "alkol her türlü kötülüğün anası" diye yanılmamışızzzzz....
Ve işte sevdiğimiz insan. Az önce engin bilgi kaynağı People dergisinden okudum ki karısı ile beraber boşanma talebinde bulunmuşlar ki, o da gayet güzel bir insan, hiç bok atmayayım şimdi. Gerçekten şuraya her bir şeye yaptığım 5'lik, 10'luk listelerden bir tanesini de çirkin ama karizmatik erkek listesi yapsam benim için ilk sıradadır. Bu kadar mı beğenebilirim bir insanı? Haysiyetli, tavırlı, piç ruhlu, takım elbisenin yakıştığı, iyi kavga eden gibi duran, ağır bir insan. Valla şu saate kadar buralardan öyle "seviyorum meviyorum" gibi laflar etmişliğim yoktur, ilanı aşklar zordur benim için ama söylüyorum ki seviyorum kendisini...Derdim kendisinden küçük sean'lar yapmak istiyorum diye ama irlanda kökenli biri olarak maşallah yapmış iki tane erkek çocuğu. Ama bugün, şu an istesin, hemen yaparım bir tane küçük kız çocuğu. Cuma bugün, parti var, açılış var, gecelerdir kaçırdığım partilerin yakalanışı var var da var. Bugün blog fani olsun, komik olsun, çok mu?
Nicole Kidman'nın giydiği Balenciaga bir takım olup geçenlerde bir gece giydiği imiş. Yandaki de Balenciaga defilesinden. Takım tam olmuş da bence facia olmuş. Neden bir insan böyle bir şey giymek ister? Zaten ucuz gri, sönük ve kişiliksiz takımlarını giyip, şirketin verdiği gri sedan arabaları ile trafikte saçmalayan kadınları ezmek istiyorum (dün sabah gördüm yaşadım yani ne dediğimi biliyorum), bu resimle gri takım hadisesine iyice sinir oldum.
Giyen giysin de bana gelip kimse "güzel oldu mu" diye sormasın. Baştan söylüyorum çirkin.
Bu da gün ortası boğazlarımda batan dikenli tel varmış hissi yaşarken can sıkıntısından girilmiş post'tur.
İşte gereksiz bir aktivite daha. Yakında Beşiktaş'ta açılacak olan yeni alışveriş merkezinde de yer alacak olan ingiliz modacı Paul Smith futbol topu tasarlamış, daha doğrusu giydirmiş, Anna Wintour 'un Vogue da bunu "must have" objeler listesine almış. Nedir bu ya? Ve neden? Bunu kim alır? Alsa bile bu top oynanmak için değil herhalde, büfenin üstüne, dantel üzerindeki çin biblolarının yanına koyarlar diye düşünüyorum. Ya da belki muhteşem insan David Beckham'a kendisinden daha da muhteşem karısı evlerinin bahçesinde oynaması için hediye edebilir, giydiği kıyafetlerle uyumlu olması babında...Offf.
Tasarımcı olmadığım için işin sadece estetik kısmı ilgimi çekiyor. Mesela büyük tasarımcı olarak görülen, biraz moda, tasarım vs gibi şeylerle ilgilenenlerin mutlaka bir objesine sahip olmak istediği Philippe Starck'ın yaptıklarını beğenmem. Ne Alessi bünyesinde yaptıklarını, ne kendi ismiyle, ne de en son Puma ile yaptıklarını. Anladık pek sportif, pek aktif, pek sportif görünümlü de aynı zamanda pek çirkin ve pek steril duruyor. Kadınsılıktan, çekicilikten uzak. Ya da bana sadece bana hitap etmiyor.
Bakınca farkettim bu La Perla reklamındaki manken acaba Revlon Bedroom Eyes reklamındaki ile aynı kişi mi? Belli 3-5 isim dışında isimlerini, tiplerini bilmediğim için merak ettim şimdi. Bilenlerden açıklayıcı bilgiyi bekliyoruz yine.
Sabah kahvalti için sevdiğim bir soğuk havada, gayet makul bir tenhalıktaki Kanyon'a hiç beklenmedik şekilde aşağıdaki yan kapıdan girip adımımı attığımda Moon River çalmaya başladı. Zaten kimsenin, gürültünün olmadığı mekanda birden o kadar yüksek sesle duyunca sanki benim için çalıyormuş gibi düşündüm. Elbette gerizekalı bir düşünce bu ama ne olacak, hayat bu, ufak ve komik mutluluklar, çocuksu eğlenceler yaratmak lazım. Yoksa öyle kasım kasım kasılan ağır abi tadında bu hayat geçmez, geçse de bir bir yerde bir zamanda atom bombası misali patlar, gösterir insana kasılmayı.
Annesi bedroom eyes ekolünden gelse de kızı pek temiz, pek derli toplu bir insan olup yakın aile dostları Tom Ford'un Gucci'den ayrılıp kendi adıyla piyasaya sürdüğü Black Orchid parfümünün kapak kızıdır. Ben pek beğenmedim, sıradan geldi ama bilemiyorum tabii. Kimine göre fevkalade güzellikte olabilir kendisi.
Anneler ve kızları ile gidecek olursak bu da Isabella Rossellini'nin Lancome yüzü olmuş kızı. Kendisi bir dönem yaşının geçkinliği sebebiyle işine son verilmiş olsa da sonra geri dönmüş ve kızının onlarla imzalayıp paraları almasıyla bence gölünü atmıştır firmaya. Galiba güzel annelerden her zaman güzel kızlar doğmuyor. Isabella da hoştur, albenilidir de bir annesi Ingrid Bergman'ın güzelliğinde değildir. Anlaşılan o ki, adamlar da yani baba da önemli faktör.
Zevk sahibi olmak zor şey bu dünyada. Yetiştiriliş tarzı, evde ailede çocukken yaşarken görmek zevkin, tat almanın oluşumunda önemli etkenler. Anlıyorum kendisi Rusya'nın fakir köylerinden birinde fakir bir ailenin çocuğu olarak yokluk içinde büyüdü; haliyle ekmeğinin peşinde koşarken kremanın ekşiliğini anlayabilecek olanaklara sahip değildi ne var ki kendisi bugün gayet zengin ve varlıklı bir aileye gelin gitmiş, bir de üç çocuk yapmış insandır (hele bir de sağlam bir prenup yapmışsa o üç çocukla ayrılınca da zengin genç şen dul olur) Ancak şu kıyafeti şöyle giyinmesini engelleyecek birileri olmalı etrafında diye düşünüyorum. Öncelikle içindeki o gereksiz uzun kolluyu çıkartsın ve lamenin üzerine dore çanta takılmayacağını biri söylesin. Kendisi her hafta başka bir facia halinde.
Geçen hafta güzelle başlamışken bu hafta güzelle bitirelim. Açıkcası Monica Bellucci ve Dior arasındaki reklam kampanyasını ben bilmiyordum, takip etmemişim ancak Vogue'un arka sayfasındaki Dior reklamını görünce farketmiş oldum (gerçi o resim daha güzel ama bulamadım; hoş nerede arayacağımı da bilmiyorum ama bakıyorum öylesine sayfalara). Kadın güzel de nedense Dior beğenmediğim, etkilenmediğim bir markadır. Hele çantaları filan... yazmıyorum bile o kadar gereksiz. Ancak tabii Galliano evlere şenlik, neredeyse efsanevi bir tasarımcı. Ayrıca Galliano ve Bellucci çanta ve makyaj ürünleri dışında bir Dior lingerie çekimleri yapmışlar ama ben görmedim, yazılanların yalancısıyım. Dior ile bitirmek gerekirse o halde bizim ülkenin ugly people dedikodusu ile bitireyim nokta olsun. Birinci olmasa da ikinci kaynaktan gelen habere göre pek zengin, pek para saçan biri, bir dönem Lucescu'nun pek sevdiği, sıklıkla gittiği italyan lokantasında yanındaki benim hiç beğenmediğim ama mesela M.'nin beğendiği bir tip olan sevgilisine Dior tuvalet hediye etmiş. Hem de kırmızı, hem de herkesin ortasında, hem de hediyeyi getirip veren adamın şöförü. Evet, şu son hareket epey bir falsolu ve ucuz ama tuvalet kim bilir ne kadar , hediyeyi alan da basmış tabii çığlıkları.
pablo picasso, the face of peace, december 1950
Hiç beklenmedik şekilde, dolapta uzun zamandır unutulmuş, gözden kaçmış çikolatayı bulma etkisi yapan çok sevilen eski bir tanıdıkla karşılaşma, kabuğu zor tutmuş konuların açılmasıyla ısırılan çikolatanın tadının bir anda acı bir hal alması, ardından gelen yürek sıkışması veya acıması ve bunun tek ilacı olan müzik. Mümkünse sadece W.A. Mozart.
Seviyoruz Çizme'yi, Çizme'nin insanlarını, yemeklerini, yaşam tarzını...
Sahip olmanın bir prestij meselesi olduğu Pirelli takvimi 2008 yılı için olanı da hazırlamış, adreslere postalanmak üzere paketlemiş, gönderim tarihini bekliyor.
Önce güzelle başlayalım. Amerikan Vogue'nun patronu Anna Wintour istemiş Georges Condo diye bir sanatçı Andy Warhol'un 1976 tarihli The Red Queen tablosunun önünde hiç sevmediğim marka Calvin Klein kıyafetler ve çok sevdiğim marka Bottega Veneta halka küpelerle-çok seviyorum hoop earring denilen şeyi yine ismini bilmediğim ama çok bilindik bir mankenle resimler çekmiş, Vogue'un aralık sayısına sayfa sayfa sergilenmiş. Gerçi burada belli olmuyor (ki bu iyi bir şey) ama kızın saçlarının rengi felaket. Kül rengi. Aman yarabbim. Saç rengi demişken de demek ben bu röfle hadisesine acayip tepkiliyim bunu anladım çünkü kaç kişi reflüyü röfle algılayıp "hayıır benim saçlarımda röfle yok" diye satırlarca ısrar eder?
whatever...
İşte bir facia anı. Belki hepsi için değil ama Courtney Love için gayet öyle bir an. Bu kadın yaz aylarında geçirdiği çeşitli estetik ameliyatlarından sonra inanılmaz ince bir vaziyette çıkmıştı karşımıza. İnce olmak güzel şey elbette de bence acayip çirkin olmuştu yani garip bir incelikti o. Bir de yüzünü yaptırmıştı ki... o surata yorum yapmıyorum. Şu resimde de gayet çirkin. Bir şeyler oldu bu kadına. Para içinde yüzmenin getirdiği bir şey belki de (ölen kocası kurt cobain, şu anda bile-yani ölümünden sonra-en çok kazandıran sanatçı). Kıyafeti de çok kötü. Resimde elbette tek güzel var, Kate Moss. Anladık kokainman filan ama güzel işte. Öyle hokka burun, bebek yüzlü güzellerden değil, başka bir albenisi var. Kıyafeti de çok güzel. Hele o ipek bluz tam benlik (pantalonu almayayım, zaten giymiyorum). Stella McCartney ise işte "tel père tel fille". Babası da çirkin bir şey, bu da böyle işte.
İşte cumanın sükut-u hayali. Gerçekten güzel kız. L.C. ile pek beğenirdik. Hatta en son geçenlerde saçlarını koyu renge boyamıştı ki tüm güzelliği ile salınırken bugün şak diye karşıma çıkan şu fecahat ötesi renkle çıktı. Bu kız ve onun yaşıtı yeni hollywood yıldızları grubunun rachel zoe diye anoreksik ve çirkin bir imaj danışmanları var, acaba kadın bunları kıskanıyor da mı böyle çirkin ötesi, kızcağızı en az 10 yaş yaşlı gösteren bir saç rengi yaptırtıp şu üzerindeki zibidi kılığı giydiriyor?
Hemen bobo "bohème bourgeois" demek diye açıklayalım.
O kadar şampanya demişken kadehleri kaldırmışken öğrendik ki efsanevi şampanya markası Dom Perignon yeni pazar stratejileri geliştirme ihtiyacı duymuş, bunu da Place Vendome'da gerçekleştirdiği güzel bir tanıtımla dünya aleme duyurmuş ve yukardaki gibi daha siyah, daha gizemli, daha bir klas silüete bürünmüş.
Kız top modelmiş, geçen sefer öğrendik. Ben yine elbiseyi boynundaki şey hariç beğendim, kızın dizkapaklarını zaten çok kıskanıyorum.Saçı kötü olmuş ama güzel kız (dikkat renkleri güzel demiyorum başka bir şey, bir albeni var).
Merak edilen bu tanımlamanın açıklanmasından sonra yine talep üzerine gelen "çirkin ama karizmatik erkekler" tanımlaması üzerine olacaktır ama daha vakti belli olmamakla beraber Anotherstar'ın ruh haline bağlıdır.
P.S. Sanal alemlerlere, ortamlara bu kadar laf edip içinden çıkan sürprizlerle bu kadar mı eğlenir bir insan? Doğru, pek inanmıyorum sanal alem üzerine kurulanlara ama bazen de yanılabiliyorum. Dün yine bu sanal ortamların birinden gelen bir mesaj güldürüp eğlendirdiği kadar merak da uyandırdı. Hiç tanımadığım sadece yaptığı tanımlamalardan, açıklamalardan bildiğim ama bir şekilde arada bir birbirimizden haberdar olduğumuz biri, şu an vitrindeki yeşil manolo blahnik'leri görüp beni anımsamış. Ne denir ki buna, cheers'den başka. Olsa şampanya kadehimi kaldıracağım. Ayrıca yarın gidiyorum Kanyon'a görebilmek için.
do the right thing, 1989, director spike lee
Hafif çapta sinirlendiğim anlarda cuma eğlencesini yazayım da keyfim yerine gelsin...Sevmiyorum bu insanı, karısını da sevmiyorum. Adam elbette solaryum siyahi olmuş kadından daha güzel orası kesin de, çekici mi? İşte orası tartışılır, benim işim olmaz diyeyim ama çirkin değil neticede, renkleri güzel. Burada da bir şeyler yapıyor avustralya yerlileri ile. Halka açık kameraların önünde Haka dansı deneyecek diye tahmin ediyorum. Daha fazlasını bilmek istemiyorum, daha önce de yazmıştım, yine söylerim, "böyle topçu olmaz olsun" (ben futboldan anlamıyorum orası başka).
Şu salak, kısa boylu Tom Cruise ile beraber olduktan sonra ezilen, değiştirilen kadındı, şimdi yeni saçları, çocuk filan, ben derim ki önü açık. Tek falsosu kızı ile aynı saç modeline sahip olması. Bu kötü işte. İlerde aynı giyinme riskleri mevcut. Neticede güzel şey insanın çocuğuna benzemesi, çok itiraf edilmeyen duygulardan biri de bu değil mi çocuk yaparken. "bana benzeyen benden bir tane daha" düşüncesi. Valla benim düşüncem bu. Daha yapmadım da yaparsam bana benzemesini temenni ederim. Benden bir tane daha. Geçen gün J.R. "senin çocuğunu, o halini çok merak ediyorum" diye . Ben baştan söylüyorum işte "benden bir tane daha", var mı dahası? Tom Cruise'a dönersek kısaca "kısa boylu karşı cins bir komplekslidir, garip bir eziklikleri, acayip ruh halleri, alınganlıkları vardır" deyip bitireceğim. Ayrıca şu anda saçlarım aynen böyle, pek beğeniyorum.
Güzel kadın, kötü kıyafet... O kurdele ne allah aşkına? Kim veriyor bu fikirleri? Charlize Theron da Oscar Töreni'ne boynunda kafasından büyük yeşil renkte kurdele ile katılmıştı, alay konusu olmuştu "köylü güney afrikalı" diye. Kurdele olabilir de boyut diye bir şey var şu hayatta. Söylüyorum her şeyde "size does matter".
Bu cuma da biter gider dükkan kapanır (aslında bu cuma dükkan daha erken kapanacaktı ama that's life)
Muhtemelen her gün gördüğümden olsa gerek bana bu bizim mekan hiç mi hiç çekici gelmiyor. Pek bir bauhaus pek bir steril geliyor ama seveni çok, aktivite yapmak isteyeni çok, hatta düğününü yapmak isteyeni çok.
Dün gece bizim mekandaki havalı Asmalı Mescit mekanı yukardaki "fake" markanın lansmanı sebebiyle kapalıydı, defilesi vardı, kalabalık insanları vardı, bizimkinin çaldığı gruplardan biri vardı sahnede. Bence gayet kötü, gayet tapon, gayet sıradandı. İnsanlar zaten bir kötüydü (hepsi aynı saç modeli ile dolaşan kadın tipleri, yuppie olamamış orta sınıf yöneticiler vs), hemen kaçtım defile mefile hak getire (neden bu kadar çok bilinen bir markaya lansman yapılır ki? hedef kitlelerinden herkes biliyor zaten) Sadece bizimkini, U., dinlemek sonrasında yine çalacağı diğer grubun çıkacağı Roxy'e Sekvotka ile buluşmak için bekledim.
Ben çaldığı, son zamanların epey ünlü grubunu sevmiyorum ama seveni çokmuş. Doldurmuşlar mekanı. Bunlar eskiden şimdiki solist ile başka bir isimle müzik yaparlardı, bu sefer davuldaki U.'ya basta kardeşi Boogie Boy eşlik ederdi, 90ların ortasıydı sanki, yine Roxy'de hafta içi günler çıkarlar, sahnede komik olurdu iki tane aynı tip.
whatever...
Roxy'nin Yan'ı güzel fena değil. Herkes gitmişti de ben gitmemiştim; güzelmiş. Gittim Sekvotka oturmuş bara bekliyor, büyük kavuşma sarılıp öpüşme anları (çünkü işin doğrusu uzun zaman olmuştu sadece ikimizin buluşmayalı). Dedikodular, atılan şen kahkahalar, zevzeklikler, seviyesizlikler, derken bitti gitti. Özlemişim sırf ikimiz olmayı (çıkışında şamdan diye tuttursam da zoraki olarak bir sonraki sefere attık)... Bugün de cuma, akşam yine" yan yanmam lazım daha çok yol almam lazım".
