Tuesday, April 7, 2009

Oyunun gücü


Resmi daha önce görmüş hatta resmin altına gelen küçük beyinli yorumları da okumuştum ama tekrardan yabancı sayfalarda rastlayınca buraya koymadan edemedim.

Resimde Liverpool taraftarı olan Liam Neeson, oğulları ve kaynanası Vanessa Redgrave görülüyor. Buradan bakınca her şey mutlu aile görüntüsünde ama işin acıklı bir yanı var. O da Vanessa Redgrave 'in kızı, Liam Neeson 'nın karısı, gol sevinciyle Liverpool formasını tutan ufaklıkların annesi Natasha Richarson geçtiğimiz haftalarda geçirdiği kayak kazası sonucu beyin kanamasından aniden öldü.
Bence bu resim futbol isimli oyunun verdiği heyecanın, mutluluğun güzel bir resmidir. Zaten 90 dakika sürüyor, insan mutlu oluyor, heyecanlanıyor, maçın sonunda tekrardan dertlerine geri dönüyor. Bir nevi psikoterapetik plasebo etkisi gösteriyor insanda. Koyu taraftarların anlattıkları hep "hastalı ve ağrılı" anıları vardır: hikaye değişmez; maç öncesi taraftar hastadır, üzgündür, ağrılıdır ama maça gider ve 90 dakika kendinden geçer, her türlü kederini derdini unutur, bitiş düdüğü ile gerçek dünyaya geri döner. Liam Neeson ve ailesinin de durumu budur bence. Garipsenecek, yadırgayacak, hele hele küçük beyin hücrelerince yargılayacak hiçbir şey yok. Adamın da çocukların da acısı baki. Asla gitmeyecek ki aklından. 90 dakika aklını meşgul etmiş. Yani? İlla herkes bizim gibi böğürerek, kendini göstererek mi acı çekecek?
P.S. zamanında duman grubunun solistinin sevgilisi intihar ettiğinde çocuk da bunalıma girmişti haliyle. evden çıkmıyor, hiçbir şey yapmıyordu. menajeri çare olarak fenerbahçe maçına gitmeyi buluyor, koyu fenerli çocuğu kaan'ı (neydi soyadı? ama bizim için mad madame kaan kendisi) alıp maça götürüyor. maç galatasaray maçı, galatasaray 6 tane yediği 1 tane atamadığı maç. al sana müthiş bir terapi. ha bu pazar da maç var. heyecanlıyım bekliyorummm.

No comments: