Friday, July 26, 2013

Breathe- Respire, III

... yeşile yatmak, yeşile uyanmak, yeşile gitmek, yeşili düşlemek, yeşile yatmak, yeşile yatmak mutluluğu ...

#8 'in önündeki koca ağacı zaten bir ben, bir de o seviyormuş. Diğer herkes "şunu kessen manzaran daha da güzel olur" diyormuş. Oysa yeşile bakmak, yeşile uyanmak diye bir şey var. Varmış. Önce farklı hanelerde sonra ise bir hanede. Oluvermiş. Olması gerektiği gibi, olması gereken zamanda.  

2 comments:

no-go said...

Kurtuluş'u çok seviyorum, ama ''ağaçsızlık'' beni epey daraltıyor. Hep bahçeli evlerde büyümüş olmanın verdiği şımarıklık bu elbette, ama gerçekten başka ''yeşile uyanmak''.

anotherstar said...

iste o yuzden de kendi yesil bahceni yaratacaksin sehirde baska caresi yok, uzak bir yerlere gitmek de istemiyorsan ki gitme...forever tatavla!