Türkiye güne güzel başlamanın zor olduğu bir ülke. Türkiye yatacak yeri olmayan insanların gevrek gevrek yaşadıkları, konuştukları, başlarına hiçbir şeyin gelmediği bir ülke. Deprem olmuş, sağanak olmuş insanların güvenli diye inanıp aldıkları evler, binalar su altında kalmış, çok mu? Evet, unutmadan İstanbul'u hiç bilmeyen, bu şehirde yaşamayan ama işin başına getirilen mimarın çizeceği ve Çin Seddi gibi uzaydan dahi görülebilecek devasa camii de İstanbul'a dikilsin ki biz de her insani hatamızda veya doğal afetlerin karşısında çöktüğümüzde tanrı parçacığını üzerimizde her an ve saniye daha çok hissedelim, daha çok korkalım, hiç yasakların, kitaplarda belirtilen kuralların dışına çıkmayalım, çıkmayı, itiraz etmeyi, sorgulamayı, kendimize güvenmeyi, inanmayı aklımızdan dahi geçirmeyelim.
O kadar sıkılıyor, o kadar içim daralıyor ki... Çaresizlik böyle bir şey herhalde. ignorance is bliss diye düşünüp keşke demekten kendimi alamıyorum.
No comments:
Post a Comment