Back to normal

Her şey ilerliyor. Aynen olması gerektiği gibi. Cenaze de oldu bitti işte. Elbette ağlarken dünyanın en çirkiniydim, orayı geçiyorum da o kadar kalmadım zaten. Sarılmam gerekenlere sarıldım, öpmem gerekenleri öptüm, kendimce veda ettim ve oldu bitti işte. that's life. Hayat da No:19 'da normale dönüyor. Neden dönmesin ki zaten, yaşanan ne ilk ölüm ne de son...

P.S. Zülfü'ye tahammül edemiyorum. Her zamanki gibi nasıl sahte nasıl sevimsiz. Iyyk.