Yoğun iş kadınıyım ama bir yandan da fani işlerden uzak kalmıyorum. Napcaksın şekerim, "bir elinde cımbız, bir elinde ayna, umrunda mı dünya?" demiş basit mısraların büyük şairi.
*
Gazete sayfalarında dolanırken öğrendim ki "yılın aşk filmi" olarak ilan edilmiş "O Kadın" filmi bitmiş nihayetinde.
Gideceğimden değil de başlık bir anda ilgimi çekti, haberi okudum. Muhalif yapıda olduğumu biliyoruz, hatta kimi zaman Çarşı gibi ota boka karşıyım. Ve yine söylemek zorundayım ki böyle iddalı sıfatlara da karşıyım ben. "Yılın aşk filmi" mesela. Kime göre yılın aşk filmi, neye göre yılın aşk filmi? Ayrıca resimdeki kız başrolde ve filme adını veren karakteri canlandırıyorsa bence o kadın olmaktan epey uzak bir insan.
İnsan hayatta da böyle iddalı laflar etmemeli bence. Kendim becerebildiğimden değil de hayat tecrübesi olsun diye söylüyorum. Ancak benimkiler genelde "asla yapmam" deyip onu yaptığımda tükürüğümü yalamak şekilde oluyor (ettiğim lafların içini doldurmadığımda değil) . Yaşarken de düşe kalka öğreniyorum büyük konuşmamayı.
İnsan söylenilen, telaffuz edilen lafların havada kaldığını düşünürek hata yapıyor. Oysa ki öyle olmuyor gerçek hayatta işler. Edilen o laflar, sarfedilen o sözler unutulmuyor havada ise hiç kalmıyor aksine beklenti yükleniyor, içi dolsun isteniyor. Olmayınca da malûm ...
No comments:
Post a Comment