Midesi hassas insanlar kategorisindeyim. Eskiden böyle değildi belki ama zamanla ve yaşla edinilen hastalıklarla midesi sebebiyle yerlerde sürünen insanlardanım. Yine geçenlerde konuşuyorduk ki artık hiçbirimiz eskisi gibi içemiyoruz. Gençken amma çok içebilirmişiz, elimizde şişelerle dolaşırmışız ertesi gün de gayet olağan şekilde güne başlayıp okula işe gidebilirmişiz diye hayıflanıyorduk; ki dünyanın sonu bir durum değil. Daha az içersin daha çok keyif alırsın yine güzel her şey.
Bir de midesizliğin yarattığı mide hassasiyeti, bulantısı var ki; işte ona çare yok galiba. Omurgasızlık dışında. Dün gece televizyon seyrederken bir ara gerçekten midem bulandı. Bakamadım resmen. O kadar kötüydü.
No comments:
Post a Comment