Yürürken gezerken her daim temkinli olan, mutlaka ve mutlaka hislerini dinlemesi gereken ve içgüdülerine göre hareket etmesi gereken ben bugün (gece) post'undan sonra giyinip gayet mutlu şekilde adımı dışarı attıktan sonra tüm işaretleri, tüm kozmik güçlerin uyarılarını dinlemeyip yürüyerek yukarı sokağa çıkan ben gayet güzel bir kapkaç mağduru oldum. İki tane 15 yaşında hayvanoğlu hayvan, ec... si....ğimin yavşak itleri güzelim çantamı boynumdan çekip çaldı. Paradan ziyade telefonum, anahtarlarım, ehliyetim filan gitti. Nasıl sinirlendim... Gerçi çocuğun yüzünü paraladım ama sinirlendim. En çok da kendime. Nasıl her zaman yaptığım şeyleri yapmadığıma, işaretleri görmediğime ve en önemlisi içimdeki sesi dinlemediğime o kadar kızdım ki.
*
Hadi ben bu tip anlarda sakin bir insanım ama F.A. cidden çok telaşlı ve duygusal bir insan. Şehir dışındaki J.A. "sana bir şey olmadıysa hiç önemli değil çocuğum, her şeyin yenisi alınır dert etme" dedi, R. M. ve K. çok telaşlanlasalar da beni görünce onlar da rahatladı, mağduriyet halimi şımarttılar. Ama en çok en çok F.A. heyecanlandı, korktu. Oysa "bir şeyim yok" dedim, hemen aradım, yüreğine su serptim ama biliyorum ki yarın onu gördüğümde yine duygusallaşacak. Ebeveyn olmak böyle bir şey galiba, çocuk kaç yaşında olursa olsun.
*
Ama o iki ecda... si..ğimin iti inşallah geberirler...İyi ki suratını çizmişim havyanın!
P.S. tamam telefon alınır da o numaralar nasıl bir daha bulunur, yazılır...kilidi de değiştirmek lazım.off ki offff....ehliyeti de çıkarmam lazım. kabusss resmen.
3 comments:
cok üzüldüm güzelim :( gecmis olsun :( :( :( pek fenaymis. her seyi yeniden toparlamak seni fazla ugrastirmaz umarim.
ah sultanim; iki dakika yalniz biraktim; basina gelmedik kalmadi.
gecmis olsun, sana bir sey olmamıs iyi ki. sıktıgım picleri... aradım elbette ki telefon gitmis ulasamadım. sen ptesi bir alo de bana.
Post a Comment