Her şeyin unutulabildiği, bir gün bir şekilde -doğal bir zaman aşımı- ile ehemmiyetini kaybettiği gerçeğidir bugün. En azından benim için. İnsan nasıl kaç yıl beraber yaşadığı insanın kahvesine kaç şeker attığını unutur? Unutur. Çok doğal. Herkes ve her şey bir şekilde unutulur, rafa kaldırılır, masa altına atılır, hediye alınacaklar veya günlük düşünülecekler listesinde en son sıraya inerler. Sanıyorum biraz ayıp da oldu ama Efsane takmaz böyle şeyleri, rahat insandır, "tek şeker güzelim" dedi (kahvesine şeker atan da kahve içmiyor gibidir ama hadi neyse).
Neyse never on sunday... Asıl birazdan atılacak goller olacak ve ben keyifle seyredeceğim o gollerin GS'ın kalesine yağışını....
No comments:
Post a Comment