Tam anlamıyla bir klişedir: kadınlar üzülünce kendilerini çikolataya verirler. Pek doğru olmasa da herkeste geçerli olmasa da kimi zaman acıları dindirdiği, üzüntüleri unutturduğu da bir başka gerçek.
Çok sevdiğim Liverpool hiç sevmediğim Real Madrid'i yendi. Hem de 4-0 . Nasıl keyifliyim. Sevmiyorum Real Madrid'i de, sevimsiz futbolcularını da (zidane hariç elbette ama öncelikle raul ile başlarsam hiçbirini sevmiyorum). Bu bağlamda ben çikolatamı keyiften yiyeyim, şöyle kaşığı daldıra daldıra.
Ha bir de Magda'ya göndereyim. Dertli kendisi (vah vah. yemin ediyorum en büyük derdin bu olsun şu kahpe dünyada). Hoş çikolata onun derdini dindireceğine arttırıp iyice azdırır ama iyi dostum ben, üzülmesin kendisi isterim. "Çok yeme ha, sonra fena olursun, karışmam".
1 comment:
Küfür etmem lazım şimdi seviyeli blogunda edemem de.
Künefe yedim ben, sağol cicim.
Post a Comment