Dönüş

Gerçekten de Yahya Kemal 'in dediği gibi Ankara'nın en sevdiğim tarafı İstanbul'a dönüşü.
Yaşanmaz. Yaşanırsa her gün yemek yemekten toparlak olunur.
Her ne kadar söylensem de her ne kadar daralsam da bu şehrin doğduğumuz İstanbul'un başka bir şeyi var.
Mutluyum döndüğüme. Hem de çok. Ama bunun dışında Ankara nasıldı denilirse "papermoon, quick china, kumsal, rakı" ve ben ve çocuklar, ve ben çocuklar ve Star Wars ve ben, çocuklar ve ışın kılıcı ve ben, çocuklar ve türlü şaklabanlık. "çocuk". Hem de iki tane. Tükendim bittim yoruldum. Bir süre almayayım.
Güzel şey eve, İstanbul'a dönmek...

P.S. ankara'dan çıkarken gözüme çarpan "samsun" tabelası... never on sunday...