Bahar geldi gibi, hava ılık gibi, her şey kool gibi.
Pek çıkma taraftarı değildim, pek sade pek düz giyinmişken, sadece yemeğe gidecekken, M.&R. 'e ile "sadece bir bakıp çıkarım" demişken, hem "aman yarabbim ne yapmış olabilirim?" korkusu, "hayır hayır benden değil, garip bir şeyler var normal değil bu halleri" rahatlaması.
İsterdim ki şu muhteşem ipek şifon elbiseyi ( heidi merrick, "aunt judy dress") varoş bakışlara, varoş mesajlara, varoş söylemlere kalmadan giyebileyim çıkayım sokaklara. Burada değil ama Roma'da olur bence. Bunu giyerim yanımda da o formasının kırmızı-turuncu renklerinde gelir.
Geçtiğimiz haftalar Paris Milano ve New York gibi şehirlerde Fashion Week günleriydi (tabii istanbul'un kendisine özgün bir moda anlayışı olmadığı için bizde böyle şeyler yok. yapılanlar da valinin, emniyet müdürümün tafta elbiseler içerisindeki tombul karılarına, mutlaka ama mutlaka fönlü saçları ile haber spikeri görüntüsünde ve en pahalı en popüler en çabuk taklidi çıkan çantalarla gelen zengin türk varoş kadınlarına yapıldığı için bir özelliği yok). Ön sıralarda ise Carine Roitfeld ve kızı poz vermiş. Kız burada belli olmasa da gayet güzel bir kız. Gözleri, ifadesi filan anlamlı. Üzerindeki leopar ceketi çok beğendim. Annesinin üzerindeki ise ne yazık ki benim hiç sevmediğim, giyince insanın üzerinde orangutan kürkü gibi duranlardan (ki muhtemelen gerçektir, tasvip etmiyoruz). 
Kate Moss, yanında çirkin sevgilisi ve geçtiğimiz hafta boyunca sırtında çıkartmadığı smokini. Bu sefer smokinin içine bir bluz giymiş ama içine bir şey giymeden çıktığı gecenin ertesinde yani göğüslerinin yayık ve sarkmış şekilde çekilmiş resimleri ingiliz basınında bayağı olay yarattı. Kendisini çok hoş bulmam ve tarzını beğenmem bir yana olsa da yine bu kadar çıkıp bu kadar alemlerde gezen, sabahlara kadar değişik ülkelerde başka şehirlerde görünen birinin nasıl ve neden çocuk sahibi olduğunu merak ediyorum (celebriti dünyasında da ebeveyn olup her gece bir yerlerde gözüken başka birisi pek yok çünkü) . Biliyoruz ki kendisi oldukça zengin, oldukça varlıklı yani 3-4 tane bakıcı tutuyordur ama neden çocuk yapmış mesela, hangi duygusunu tatmin için, neyi yaşamak için. Çocuk yapmamak da gayet güzel ve anlaşılır bir tercih ayrıca. Herkes doğuracak diye bir kaide yok ki.
Çok sıkıcı çok gereksiz bir kız bu kız. Bir tek bileğindeki bileklik güzel, parlak gümüş gibi. Onun dışında elbise de kolyesi de, çantası da, ifadesiz yüzü de çok sıkıcı. 
Son zamanların çift olmayan sıkıcı çifti (kızın lezbiyen olduğu söyleniyor). Kanya West yetenekli müzisyen ama kabus bir tarzı var. Hatta tarzı yok; her şeyden biraz ortaya, bir gün çok jilet bir gün çok varoş. Yanındaki ise kim bilmiyorum ama her tarafta beraberler. Ne ayrı güzeller ne beraber güzeller, bence moda-tarz konularında hiçbir şekilde itibar edilmemesi gereken insanlar ama endüstri bunu istiyor. Yani hype, yani varoş, yani varoş kral ve kraliçesi.
Sivilcem geçmiyor, sinirim bozuluyor, akşam yaklaşıyor hâlâ geçmiyor.
Bizde pek bilinmez pek kutlanmaz ama özellikle anglo-sakson veya Fransa gibi ülkelerde çok eğlenceli çok şamatalı kutlanan günlerdendir St. Patrick's Day veya daha güzel bir söylemle St. Paddy's Day (zaten patrick'e paddy demek nasıl güzel bir telaffuzdur) 'de her tarafta irlanda bayrakları olur, sokaktairlandalılar koskocaman irlanda bayrağını tek ellerinde bira içerek taşırlar, şarkı söylerler, beraber şarkı söylemeye çağırırlar vs.
Yukarda soldakinin siyah-beyazı bende var, yanındakilerin biraz daha inik ve kısa olanı da şu anda ayağımda. Bayılıyorum erkek ayakkabası gibi ayakkabılara, erkek gömlekleri gibi kesilmiş gömleklere... Şimdi ingiliz Vogue'unda çıktığına göre yani bunlar moda olduğu için giyenleri çok olacaktır ama onlar yarın giymeyecektir. Ben ise her daim giyeceğim. Genelde dalga geçilse bile...
İstanbul hatta gazetelerin tabiriyle bir cumhuriyet olan Cihangir uzunca süredir bir kafeler diyarı. Her tarafta her ara sokakta her tavuk kümesi kadar olan yerde bir kafe var. Hepsinin mönüsünde espresso, cheese cake, rokforlu/cevizli salata yer alıyor. Giden müşteriler de allah var sanki Paris'in göbeğinde, gerçek kafe kültürünün içinde doğmuş gibi her şeyden anlayıp her şeyi biliyorlar. Garsonlar ise, onlar zaten bu kültürün yaratıcısı kendileriymiş, her şeyin adabını, raconunu bilirmiş gibi müşteriye ukalalıkta ve özensizlikte bir numaralar (ama hepsinin son moda giyinmiş olmasına, saçları çoğunlukla dik ve yukarı doğru taranmasına rağmen kahve markası, peynir cinsi telaffuzu ise gerçek şiveleri ortaya çıkma durumu değişmiyor) .
Kendini sevmek, kendine güvenmek şahane şeyler. Yapabileni var yapamayanı var. Ama herhalde çok az insan The Gossip'in solisti kadar yapabiliyordur. Ben ki çoğunlukla beğenirim kendimi ama herhalde bu halde bu kıyafetle konsere çıkamaz, kendimi bu kadar beğenemezdim. Estetik kavramı çağlar boyu değişip bugünkü hale geldiği için bana bu vücut yapısındaki bu kıyafetin estetik olarak güzel gelmediğini söylemek durumundayım. Ama beğeneni var mı? Mutlaka var ki çıplak pozdan tut da payetli bikiniye kadar giyinip çıkıyor. Ayrıca en beğenenin kendisi olması daha da bir güzel bence. 
Mankenler topluluğu olduğu için değil kıyafetleri beğendiğim için koydum. Özellikle de ortadakinin. Gerçi hiç özelliği yok gibi ama bence gayet tamamdır. Siyah pantalon siyah payetli bluz. Hasta olmayıp da akşam çıksam böyle çıkmak isterim. Hoş soru yine aynı: nereye? Her zamanki yerler her zamanki insanlar her zamanki mutlak fönlü, mutlak röfleli insanlarla aynı yerlere. fevkalade eğlenceliymiş!
Tanımam etmem sadece çok bana uygun çok benlik. Güzel elbise, güzel ceket, hoş uzun saçlı kız. Saçlarımın bu kadar çabuk uzadığına da inanamıyorum, bayağı mutluyum bu yüzden. Sonra yine kestiririm ama bir süre böyle uzun taşırım.
Prensesle bitirelim. Monako Prensesi Caroline 'nin kızı Charlotte Casiraghi. Hem güzel hem de kool olduğunu düşündüğüm insanlardan. Fotoğrafçılara poz vermeden suratsızca bakan, hem asil hem de güzel olarak ne giyerse giysin saçını nasıl yaparsa yapsın her daim albenisi olan bir insan bence (dayısının dedesi yerine taç giydiği kraliyet töreninde saçını lastik toka ile topuz yaparak herkesi hayran bırakmıştı). Her şey satın alınabilir ama kemik yapısı, içteki ruh satın alınamaz. Hep söylediğim bazı insanların kemiklerinde vardır o duruş.
90lı yılların top modelleri. Üç sarışın, ikisi alman birisi slovak (?). Artık yaşlar öyle genç değil ama görüntüleri epey genç sayılır. Zor bir şey tabii 40larına gelip hâlâ 20li yaşlarda gibi gözükmeye çalışmak. Hani kadın olarak bakarsak elbette çok kırışık bir yüz, çok büyümüş bir kıç, çok genişlemiş bir basen bölgesi çok tercih edilen bir durum olmasa da bazı şeyleri kabul etmek lazım. Bunlardan biri de yaşlanıldığı gerçeği. Neticede ne yapılırsa yapılsın ne kadar genç görülürse görülsün her zaman daha iyisi daha genci daha akıllısı daha albenilisi gelecektir. Kimse unutulmaz veya yeri doldurulamaz değildir ki... (ya işte böyle. sabah sabah müzik dersinden sonra hayat dersi de veriyorum). Kıyafetler bayağı kötü. Tamam hâlâ çok inceler ama bu kadar yıl bir tarz yapmayı öğrenemediler mi? Ayrıca Eva'nın yüzü iyice garipleşmiş; aşırı zayıflık ve kırmızı ruj hiç mi hiç olmamış (kendisi bir ara 90ların sonu gibi sanki saçlarını kumral yapmıştı ve nasıl güzel olmuştu. sarışınlığı sıradan bence). Claudia zaten bildiğin Alman köylü güzeli. Ama akıllı ve disiplinli. Zamanında Canal + 'de yayınlanan ukala fransız televizyon programında bir ayar vermişti ki herkes hayret etmişti. Sarışın işte. Uzun ince ve sarışın. Nadja ise bilmiyorum en son George Michael'in klibinde bırakmıştım. Güzel yani hepsi ama o kadar. 
Tanımam etmem ama belli ki model filan öyle bir incelik öyle tarz görülüyor kendisinde. Yeşil stilettolarına hayran oldum. Deri dar pantalon almayayım (gerçi yıl 1989, axl rose giysin, o kadar) ama beğendim. Böyle giyinen ama giyinmek dert değil de taşıyabilmek önemli, o yüzden taşıyabilen insanları seviyorum. 
Naomi Watts. Kendisini önceleri sıradan bulurdum ama 2. çocukla beraber bir güzelleştiğini düşünüyorum. Hiç çocuk arzusu taşımasam da bazı kadınlara çok yakışıyor hamilelik, çocukla güzelleşiyorlar. Kıyafetini ise ayrıca beğendim. Beyaz gömlek siyah smokin takım. Kadında da erkekte de. Ayakkabılar ise bayağı başarılı.
Naomi Watts'in beyi Lev xxx ve küçük bey Justin Timberlake. İkisi kötü burada. Naomi'ninki bence hep kötü de, Justin de sakalsız olmamış bence. Frankie gibi. Aman yarabbim bazı erkekler sakalsız nasıl da bambaşka oluyorlar, nasıl da çirkin oluyorlar. Hiç tercih etmiyorum. O sakallar kesilmeyecek bey, duyuyor musun?
Missoni'nin velihatı Margarita Missoni. Tarzı güzel kendisi güzel burada da güzel. Tamamdır yani.
Of bu sıkıcı şekilde giyinen mankenler beni de çok sıkıyor. Hayır her şey ayaklarının altında. Para desen var, ince vücut vs desen o da var yani her kıyafet olur, garip durmaz, bedava giysi desen yığınla ama gusto yok. Demek ki o da parayla pulla satın alamayan bir şey. Şu kung-fu takımları içerisinde davete katılmak nasıl bir zevk göstergesidir bir anlasam. Hani tasarımcılar sportif giyime özel üretim yapıyorlar ya, aynen öyle bir şey gibi duruyor. Misal sanki Yoshi Yamamoto Adidas için kung-fu kıyafeti tasarlamış da Anouk xxx de giymiş davete öyle gelmiş gibi duruyor. Tek kelimeyle kötü. Sadece kafasındaki bant güzel. Öyle bantlara sahip olmak istiyorum, kafama takıp çıkmak istiyorum.
