En son bütün gece hasta baktığım zamanın üzerinden epey geçmiş. Edebiyat dünyasının çınarı olarak anılan Y.K.'nın ölen karısı Thilda ile hastanede kalmıştım yılbaşı gecesi, fakat sabah doğru herhalde uykusuzluktan bayılmak üzereydim. Çok zor bir şey gece boyunca hastane hasta bakmak ve sürekli tetikte olma hali.
Dün gece ise neredeyse bir hasta çocuğa baktım. Şiva ameliyat oldu, hem de bayağı ciddi bir şey. "Bütün gece ağladı" tabiri abartılı olmayacaktır. O kadar minik, o kadar şirindi, o kadar ufak bir çocuk gibiydi ki...Aynı zamanda nazlı. Elim kafasındayken daha sessiz, daha sakin ama çekince bir anda acılar içerisinde. Ama o elin orada saatlerce durması ancak robocop olmak ile mümkün, insani bir şey değil saatlerce tek bir elin bir kediyi sevmek, okşamak, sakinleştirmek zorunda kalması. Ancak yapınca yapıyor işte insan.
Sabah yine Efsane'ye gittiğimizde "beklediğimden daha iyi. çok yayılmıştı, daha kötü bekliyordum" dedi. Mutlu oldum. Sabahım daha bir iyi geçti.
No comments:
Post a Comment