500'lik antibiyotiğin artık nihayet ayağa kaldırması, sabah uyanırken Barthez'den Another Star'ı duymam, kahve makinemin gidip bozuk olarak gelmesine aldırmayıp moka ile muhteşem bir kahve içmem (belki de günlerdir ilk defa ağız tadımın olması, koku alabilmem) sebebiyle sabah keyfidir bu. Kendime.
Kendime demişken (farkettim de "demişken" ifadesini ne çok kullanıyorum ben), galiba kendime hediye vereceğim. Ya şu yukardakini, ya da aşağıdakini. Seçemedim, karar kılamadım ama seviyorum kendisini.
No comments:
Post a Comment