Cep telefonu denilen şey gündeliğin neredeyse ayrılmaz bir parçası olunca haliyle kullanım alanları da aynı şekli alıyor. Bunlardan biri de kısa mesajlar. Kimi zaman bilgilendirme, kimi zaman güldürme, kimi zaman üzme, kimi zaman tahrik etme ya da sadece özlem belirtisidir.
Bu ikinci oluyor. Gecenin bir yarısı gelen özlem belirten mesajı. Bu kadar güldüğümü, bu kadar hoşuma gittiğini hatırlamıyorum. Huyludur kendisi. Bana dengesizliğime dair çok laf etse onu ve onun dengesizliğini geçemem. No way. Kimi gün harikadır, kimi gün beklenmedik şekilde umursamazdır, şaşırtır. Tamam anladık ikizler burcu ama bazen çok zorlanıyorum ben bu burcun insanları ile. Ne talihsizim ki bu cinslerden bir tane değil etrafımda. Gerçekten sadece M. olsa şöyle yakın çevremde balla börekle besleyeceğim ama herkes mi bu burcun insanı olur (geçenlerde öğrendim ki her gün konuştuğum, deli gibi eğlendiğim i.d. ve bizim büyük ama büyük patron o. da bu burcun insanı).
whatever...
Barcelona'ya sabahın köründe gelen ve cinsiyeti gereği asla olamayacağı kadar maço ifadeli sevgi ve özlem mesajı ile beni benden alan, güldüren, tebessüm ettiren M.'ye ne desem bilemedim, sadece yazmak istedim. Hele hele duygu yüklü kısa cümlenin sonundaki "lan" ifadesine bayıldım demek zorundayım (galiba gerçekten kıro bir insanım).
P.S. Öncesinde gelen B.M.R. imzalı toplu mesaj ise evlere şenlik bir anda gelen yine müthiş hissettirendi. Oui, c'est de l'amitié...
No comments:
Post a Comment