1963 yılı... Antonio Carlos Jobim, Stan Getz, Joao Gilberto Verve etiketli yaklaşık 40 dakikalık bir albümle karşımızda. Albümün sürprizi ise hiç şarkı söylenmesi beklenmeyen Joao Gilberto'nun stüdyoya kocasına eşlik etmeye gelmiş karısı, buğulu ses Astrud Gilberto.
Albümdeki favori şarkım bu değil Corcovado'dur ya da daha bilinen ismi ile Quiet Nights of Quiet Stars. Güzeldir işte, başka çok açıklaması yok. Brezilya nedense daha bir farklıdır diğer latin amerika ülkelerinden. İyi veya kötü olarak değil sadece farklıdır. Dili portekizcedir başta. Zamanında arjantinli arkadaşım vardı, evleri vardı Brezilya kıyısında "gel gidelim" derdi, tabii kıçımı toplayıp gidememiştim ama belki bugün (qui sait?) . Görüşmesek de hala iyi arkadaşımdır, severiz birbirimizi, hatırlarım tutkusu olan futbolu oynamak için hiç tanımadığı insanlarla buluşup "ben arjantinliyim" dediğinde tıfıl fransızlar neredeyse altlarına ederdi.
Whatever...
Unuttum, resim de meşhur Ipanema Plajı, Boogie Boy'un çektiklerinden. Gittiğinde çekmişti. Bana komik de bir zenci kız çocuğu anahtarlığı getirmişti. Güzeldi.
Breathe-respire....Hadi sabah keyfidir bu. Her daim yutkunmanın alemi yok, öyle de hayat geçmez zaten. Ya da benimkisi geçmesin mümkünse, geçmesin diye de tercihimi yapayım.
No comments:
Post a Comment