Artık onları anlamayı, çözmeye çalışmayı bıraktım, sadece oldukları gibi yaşamaya karar verdim ve sanıyorum huzura erdim. Bıraktım çünkü imkanı yok hiçbir şekilde anlamıyorum, onların gördüğü yerden göremiyorum. Bunları yapamadıkça da deliriyorum çünkü yapabileceğimi sanıyorum. Oysa ki hayal dünyasındayım. Bilmem gerekir ki kadın ve erkek asla aynı şeylerden bahsetmeyecekler, birbirlerini tam olarak anlamayacaklar, her zaman konular aynı olsa da uslup hep başka olacak, "ben anladım seni" durumu gerçekleşmeyecek.
Akşam gelen mesaj (aynen): "yoğunsan ve kendini enerjik hissetmiyorsan cevap verme, sonra konuşuruz".
Ufak çaplı bir algı şokundan sonra soruları sormaya başladım: şimdi ne demek bu? Tamam okuyunca kahkahalara boğuldum ama içeriğini anladım mı? Yok öyle bir şey tabii. Ne demek istedi acaba? Ya da ben üstün algımla ne algılamalıyım? Görünce perende mi atacağım? Yani o yüzden mi enerjik olmalıyım? Ya da yorgun halim çok mu feci geliyor insana?
Kısacası hiçbir şey anlamadım. Ancak asıl olay dediğim gibi artık anlamayı da bırakmamdır. Karşı cinsi anlamıyorum ve anlamadığımı da kabul ettim artık. Bu kabullenişle önüm açık derim ben... Kim bilir belki uysal görünüşlü olurum?
No comments:
Post a Comment