Uzun zamandır never on sunday ruhunu hafifliğini hissetmiyordum. Oysa her şeyin feci karışık, müthiş varoş olduğu bugünlerde, birazdan yine çıkıp işe gideceğim şu saatte nedense never on sunday hissettirdi kendini. Kalıcı olacağını düşünüyorum. Umuyorum. Ama sanıyorum artık bu saatten sonra gider böyle...never on sunday' e yakışmayan varoşluk ise insanın hiç mi hiç dert etmemesi gereken profesyonel hayatın gelip geçici bir parçası. İnsan yaşarken çok şey öğreniyormuş. Ne kadar üzülürdüm paniğe kapılırdım blogun hemen öncesi dönemde, oysa o kiyafetsiz muhteristen neler neler öğrenmişim de bugün böyle yaşıyormuşum. Ama tabii yine bir İstanbul'da yırtma hırsı ile çırpınan bir Ankara'lı, yaşını hafifçe almış bir kadın, gözden ve çaptan düşmüş yırtmaya çalışan bir medya maymunu. Umrumda mı? Değil! Savaş Sanatı! O yüzden keyifle ve mutlulukla never on sunday...
No comments:
Post a Comment