Gecenin şarkısı

Gecenin anlam ve ehemmiyetini bildiren şarkıdır benim için. Love is a battlefield.
Bilen bilir Pat Benatar'ın 82-83 yıllarının şarkısıdır ama hala etkili, hala o kadar güzel şarkıdır.

Hiç beklemediğim gibi gelişen, damarları neredeyse kanatarak açan, yürekleri paralayan bir geceydi (giyindim, çıktım, konuştum gittim, eve geri döndüm). Gerçekten de öyle. Eğer yaşanılan gerçek ise, love is a battlefield. Hem de tam anlamıyla, hem de her zaman. Kelimenin tam anlamıyla bir savaş alanı. Kimin kazandığı ise meçhul. Bu tip anlarda keşke zamanında satranç oynamayı iyice öğrenseydim diye düşünmediğim olmuyor değil. Belli ki savaş sanatını bilmiyorum. Başucumda halen okumadığım Sun Tzu "Savaş Sanatı" duruyor.
Savaş sonrası dostluk kalıyor mu? Veya hiç dostluğun kazandığı oluyor mu? Olduğunu umuyorum, diliyorum.


when I'm losing control,
will you turn me away
or touch me deep inside
and if all this gets old, will it still feel the same
there's no way this will die
but if we get much closer I could lose control
and if your heart surrenders you'll need me to hold

love is a batttlefield, pat benatar, 1983