Yakındaki uzak

Bu akşamki maç Basel'de yapılıyor (bavul hazırlığı sebebiyle bu sefer fantastik 4'lü + k. olarak seyredemeyecek olsam da heyecanla bekliyoruz). Basel bence dünyanın en sıkıcı en gereksiz şehirlerinden biridir. Yani insan Basel'i görse de olur görmese de, o derece sıradan bir yerdir. Mamafih A. ailesi için başka bir anlam ifade etmekte çünkü F.A. kardeşi yani benim gerçek, kan bağım olan amcam o şehirde yaşıyor. Kendisi de yaşadığı yer de bana fazla bir şey ifade etmiyor. Kötü bir insan değildir ama F.A. nasılsa o tam tersidir. 6 yıl boyunca aramızda 1,5 saat vardı ve ben ona herhalde 6 kere gidip kalmışımdır (ki bunda da en büyük etken çok sevdiğim alman karısıdır) en son gittiğimde de 1 gün fazla kaldığımda "senin pek arkadaşın yok galiba" demişti. O gün bugün ne evine, ne de yaşadığı yere adımımı atmam, bugün bir şey olsa ve Basel'e gitmem gerekse onda hiç kalmam. En son 3 yıl önce buraya geldiklerinde F.A. üzülmesin diye eve kahvaltıya çağırmak durumunda kaldığımda görmüştüm. Acı ki görmemenin üzüntüsünü taşımıyorum.

Yakındaki uzak böyle bir şey, böyle bir duygu. Kimi insan çok yakındır, öyle olması gerekir daha doğrusu öyle olması beklenir çünkü kan bağı vardır, kardeştir, yeğendir ama aslında o kadar uzaktır ki. Kimi insan ise uzaktaki yakındır. Ne kan bağı vardır, ne kardeş, ne de başka bir şey ama candır. İnsanın içindekidir neredeyse. O kadar yakındır. Hiç olması gerekmediği, hiç beklenmediği gibi. Kan bağı olmayan ailesidir, ayak bağı olmayan kardeşidir, miras yüzünden kavga etmeyeceği yeğenidir. Uzaktaki yakınlar güzeldir-benim için.