Çocukluğun arzu objesi

80lerde çok fiyakalı bir şeydi bmx sahibi olmak. Ben de istemiştim ama deneyince bana göre olmadığını hemen anladım: feci rahatsız bir sele, önüne sepet koyamıyorsun, arkada kimseyi taşıyamıyorsun, vs. Bizim mahallede bol bol vardı ama en havalısı yan sitedeki iki kardeşten birinindi. Çelik dore renkli bir şeydi. Müthişti.Kendisi değil ama ağabeyi gayet hoş bir tip olsa da onda cross vardı.

Rollerblade olayından ve spastik rollerblader'lardan zerre hazzetmesem de bmx/kaykay kültürüne özenirim. Yapanları ayrı severim. Ben yaptım mı? Denedim, bayağı bir kıç üstü düştükten sonra kaykayın bana göre olmadığını anladım-galiba sportif aktiviteler bana göre değil.

Şimdi düşünce çocukken isteklerim bir tutarsız geldi; bmx kaykay gibi domestik bir hayat ile ilgisi olmayan nesnelerle beraber barbie evi mesela. Nasıl bir şuurdur bu? Galiba hala öyle. İki kişilik miyim acaba? Duyulmuyor ama yüksek sesle kahkaha attımmmm.