Kadın ve erkeğin birbirlerini anlamamalarını çok doğal buluyorum. Neticede bambaşka düşünüyor, bambaşka yaşıyoruz. Bu anlayamama durumu keyifli bir oyuna dönüşünce sorun yok, her şey şahane de bazen oyun saçma bir hal alıyor, işte o zaman her şey bir kabusa dönüşüyor.
Kendisini pek tanımasam da, sadece davetlerde karşılaşıp sohbet etsem de sever, benim çok sevdiğim pek bir franko ifadeli sizli bizli bir çerçevede oldukça samimi sohbetlet ederdim. Kendileri aynı zamanda önemli bir pozisyondaki fransız bir şahsiyet olduğu için de pek bir kibar, nazik bir insandı hatta oldu olacak jenti diyeyim de tam olsun.
Yine bir gün bir davette bir sohbet esnasında ben şampanya sevgimi dile getirirken "bende nasıl olsa çok var bir gün bir davet vereyim evde hep beraber içelim" diye önerince ben de "oh mon dieu, c'est magnifique" deyiverdim. Haliyle de beklediğim evde ufak bir gruba bir davet yemek neyse ne artık. Sonra ortaya çıktı ki davet denilen şey sadece bana, ben ve o şeklinde, başka kimse olmadan, evde, vs vs vs. Feci tabii. Ben müthiş bir manevra ile çok güzel bir şekilde idare edip "benim sevgilim biraz gariptir adam madam döver ben gelmeyeyim sizin de başınıza dert olmasın" diyerek çıktım işin işinden.
Asıl işin ilginci bu hiçbir şekilde açık olmayan ama transparan olan tekliften sonra benim davranış biçimimin değişmemiş onun işe değişmiş olması. Adam yüzüme bakmıyor. Yarım ağızla sohbetler filan. Ne kadar gereksiz davranış biçimleri bunlar ya? Kaç yaşında herifsin, adam gibi adam ol işte, sen beğeniyorsun diye karşındaki de seni beğenmek durumunda mı? Dünya siz erkeklerin beğeni döngüsünde dönmüyor neticede, hani gerçekten sizin beğendiğiniz, aşık olduğunuz artık ne boksa aynı şekilde hissetmeyebilir, öyle görmüyor olabilir. Hayat böyle bir şey, yani reddedilme, istenilmeme, "sadece arkadaş kalalım" gibi hissiyatlar doğal karşılanmalı şu yaşam denilen şeyde. Biz normal karşılıyoruz mesela. Yalnız erkeğin kadınla olan ilişkisindeki şuursuz bir şekilde yükselen müthiş erkek egosu nasıl inecek ben onu öğrenmek istiyorum.
Az önce bahsi geçen fransıza bizim koridorda rastladım, S.A. ile görüşmeye gelmiş de, beni görünce yarım ağız bir bonjour dedi de, yazayım dedim. Quel idiot!
Kendisini pek tanımasam da, sadece davetlerde karşılaşıp sohbet etsem de sever, benim çok sevdiğim pek bir franko ifadeli sizli bizli bir çerçevede oldukça samimi sohbetlet ederdim. Kendileri aynı zamanda önemli bir pozisyondaki fransız bir şahsiyet olduğu için de pek bir kibar, nazik bir insandı hatta oldu olacak jenti diyeyim de tam olsun.
Yine bir gün bir davette bir sohbet esnasında ben şampanya sevgimi dile getirirken "bende nasıl olsa çok var bir gün bir davet vereyim evde hep beraber içelim" diye önerince ben de "oh mon dieu, c'est magnifique" deyiverdim. Haliyle de beklediğim evde ufak bir gruba bir davet yemek neyse ne artık. Sonra ortaya çıktı ki davet denilen şey sadece bana, ben ve o şeklinde, başka kimse olmadan, evde, vs vs vs. Feci tabii. Ben müthiş bir manevra ile çok güzel bir şekilde idare edip "benim sevgilim biraz gariptir adam madam döver ben gelmeyeyim sizin de başınıza dert olmasın" diyerek çıktım işin işinden.
Asıl işin ilginci bu hiçbir şekilde açık olmayan ama transparan olan tekliften sonra benim davranış biçimimin değişmemiş onun işe değişmiş olması. Adam yüzüme bakmıyor. Yarım ağızla sohbetler filan. Ne kadar gereksiz davranış biçimleri bunlar ya? Kaç yaşında herifsin, adam gibi adam ol işte, sen beğeniyorsun diye karşındaki de seni beğenmek durumunda mı? Dünya siz erkeklerin beğeni döngüsünde dönmüyor neticede, hani gerçekten sizin beğendiğiniz, aşık olduğunuz artık ne boksa aynı şekilde hissetmeyebilir, öyle görmüyor olabilir. Hayat böyle bir şey, yani reddedilme, istenilmeme, "sadece arkadaş kalalım" gibi hissiyatlar doğal karşılanmalı şu yaşam denilen şeyde. Biz normal karşılıyoruz mesela. Yalnız erkeğin kadınla olan ilişkisindeki şuursuz bir şekilde yükselen müthiş erkek egosu nasıl inecek ben onu öğrenmek istiyorum.
Az önce bahsi geçen fransıza bizim koridorda rastladım, S.A. ile görüşmeye gelmiş de, beni görünce yarım ağız bir bonjour dedi de, yazayım dedim. Quel idiot!
1 comment:
idiot idiot!!!
L.C.
Post a Comment