Cuma eğlencesi # 2

Hangi sıfatla ve nasıl bir ingilizce ile telaffuz ettiğini çözemediğim ama yıllardır gösterdiği taşralı azmini artık hayranlıkla seyrettiğim Yurtta Sulh Cihanda Sulh Meltem Cumbul gibi her yıl Oscar törenlerine giyecek kıyafet seçip beklemediğim için Oscar, kırmızı halı vs ile tahmin edildiği kadar ilgilenmiyorum. Hele hele bu yıl ki sürprizsiz, skandalsız, pek " Küçük Ev Laura" kılıklı kırmızı halı geçit töreninden sonra ilgim iyice yok oldu, daimi sevgilim Cannes 'a geri döndüm, mayısın son haftasını beklemeye başladım. Ama adetten olduğu ve keyfimin feci şekilde yerinde olmasından mütevellit Cuma Eğlencesi olsun istedim.
Hazzetmediğim insan hazzetmediğim bir başka insanın tasarımını giymiş çıkmış, sonuç ise %50 vs %50. Zayıflık takıntılı ve hala kendisinin şişman olduğunu düşünen Gwyneth Paltrow, bir başka zayıflık takıntılı ve normal ölçüdeki kadınlarının hiçbir şekilde içine giyemeyeceği tasarımlar yapan botoks takipçisi feci sıkıcı Tom Ford (gerçekten de adam gucci'den ayrıldı gucci'nin normal kadın çevresindeki satışları arttı çünkü yerine gelen tasarımcısı hem kadın hem de estetik kaygılı mükemmeliyetçi geylerden olmadığı için mankenlerin değil kadınların giyebileceği tasarımlar çizdi). Saçlar feci kabus da aslında elbise güzel. Düz sade bir beyaz elbise. Olur yani, temiz işte, diyorum ya Küçük Ev Laura. Ama o ceket, veya pelerin, veya pardesü. Neyse ne, duş perdesi gibi katastrofik hatta klostrofobik bir şey. Sonuç, ne iyi ne kötü ortalama bir şey. Hayatta en kötü şey de ortalama olmak. Ayrıca Küçük Ev Laura ruhlu Gwyneth ile embesil rockçı kocası da çoktan ayrı dünyalara gitmişler de dönen yok.
Hani gerçekten de insan yedisinde neyse yetmişinde de o oluyor. Veya ecnebilerin deyişiyle you can take the girl out of the Bronx but you can never take the Bronx out of the girl (aslında country deniliyor da jennifer lopez için olunca bronx daha uygun oluyor). Haute Couture bir elbise ne kadar çirkin ne kadar ucuz görünümlü olabilir sorusunun yanıtı bu Zuhair Murad elbisedir. Rengi, o kollardaki delikleri, o acayip çirkin göğüs dekoltesi total çirkin. Jennifer Lopez zaten benim için fazla varoş ruhlu ve bir de esmer olduğundan geçip gitmek istiyorum.

Gucci elbiseye geleceğim de işte bahsettiğim ama nafile bir çaba ile eşşek yükü para vererek yaptırmaya çalıştığım fön bu. Rengi hariç her şeyiyle aynı olan saçıma nedense şu basit ve doğal fön kuaförde yapılamıyor. Hayır, her seferinde boyadan sonra görsellerle açıkladığım gösterdiğim o föne ulaşamayıp eve gelip saçımı yıkamak zorunda mıyım? Anlaşılan evet çünkü Türkiye'de kabartılmayan, lüle yapılmayan saç kuaförden çıkmıyor. Cameron Diaz güzel, saçı güzel, Gucci elbisesi epey güzel, rengi bence fazla soluk ama işte bu yılki elbiselerin teması iyi aile kızı Laura olunca her şey beyaz, her şey politically correct yani white is good.Gecenin en güzel ve en tarz kıyafeti Zac Posen imzalı Glenn Close'ın giysisi ile sıkıcı Oscar kılıklarını bitiririm. Rengi zaten çok güzel, ceketin smokin ceket gibi oluşu bileklerden kıvrılışı, elbisenin uzunluğu ile göğüs bölümün dikkat çekiciliği ve gerçekten de güzel yaşlanan 1947 doğumlu kadınlardan Glenn Close. Saçları ise öyle böyle güzel değil. Belki hiçbir zaman çok bebek yüzlü, masumu oynayan Maria Magdalena tipli cici kız kadınlardan olmadı, belki her zaman büyük burnu ilk andaki dikkati topladı ama bugün bakıldığında ise şarap gibi yaşlananlardan kendisi. Hem de facelift, botoks, kolojen vs yaptırmadan.

2012 Oscar sıkıcılığını gelmiş geçmiş en güzel Oscar kıyafeti ile bitirir, akşama ne giyeceğimi düşünmeye başlarım. Yıl 1992 ve Sharon Stone ödül törenine Vera Wang etek üzerine giydiği o zamanki kocasının beyaz Gap gömleği ile geliyor. Bir de bilekte mücevherler filan. Çok az insanın sergileyebildiği bir kendine güven ile ortaya çıkıştır bu. Yoksa işte herkes giyiyor bir şeyler hem de çok pahalısını çok dikkat çekenini ama nedense olmuyor bir şeyler sakil kalıyor. Para ile alınamayan şeylerden biri de kendine güven. En pahalı araba en pahalı saat ile bir de para sayesinde etrafında pervane olan insanlar yaratsan da aslında kendine güven oluşturmuyor insan; sadece maskesini düşene dek güzelleştiriyor (böyle de eğlenceden hayat dersi çıkartırım). whatever. forever sharon stone '92.