Yıl 1977. Gil Scott-Heron. "We Almost Lost Detroit". Bestesi, aranjmanları beni öldürüyor. Şarkıdaki o iniş çıkışlar, yükselip düşmesi resmen ruhumu yukarılarda bir yerlere çıkartıyor. forever soul!
P.S. bugün yamaha'nın içine yerleştirdim xx'i. öyle dinledim müziği. yani tamamdır, kara perde büyük ölçüde kalktı. radyo/ipod değil; cd playerdan. ne yazık ki '77 tarihli bridges albümü bende yok. olsa onu dinlerdim elbette. and we almost detroit this time...
1 comment:
lezizmiş..
Post a Comment