Huy

Can çıkar huy çıkmaz. Salt kendim için değil herkes için düşündüğüm bu. Kişi ara ara, biraz olsun şahsiyetini değiştirebilir, ilerleyebilir, farklılaştırmak isteyebilir, onu yerinde saydıran yanlış davranmasına sebebiyet veren yanılgısını doğruya çevirmeyi arzulayabilir ve bu yönde bir takım çabalara gidebilir filan ama temeldeki huyun radikal bir şekilde değişmesi bence pek mümkün değil. Milyarlara insan içerisinde inanan milyarlarca insan var ama ben inanmayanlardanım.

İnatçıyım, biliyorum. Belki öyle çocuk gibi aptalca şeylere inat ettiğim yok ama inatçıyım. Hele bir damarıma gelsin, imkan ihtimal yok ki ben inanmadığım şeyi yapayım. Şu sıralar "bazı mevzularda" "bazı insanlarla" gayet inatçıyım, kabul ediyorum. Ama şımarık tek çocuk inadı değil, inandığım ve yanlış olduğunu düşündüğüm şeyin inadı. Belki % 100 haklı değilim ama benim haklılık payım çok daha fazla, onların da haksızlık ve ayıp payı çok daha fazla. İnandığım bu olunca inatçılığım da bu oranda fazla oluyor. Hırstan değil inançtan.
whatever... İnadım inattır ve ne yazık ki gebersem de vazgeçmem. Sürer gider bu böyle. Ta ki ya el uzanıncaya ya da ben bakıp da görmeyince dek.