Yazarak iletişim

Hafifliğin devam edeceğini sanarken yazarak iletişim kuran başka bir A. ailesi ferdinin hediyesini buldum bilgisayarda.

Ne büyük hataymış "damardan" yazılan mektupların sadece bana ait olduğunu düşünmek. Oysa yazarak ifadeyi, cümleleri kimden gördüğümü unutmuşum yükselen egom sebebiyle.

F.A. güzel, gayet damardan giren, kanı sıcak sıcak akıtan bir mektup yollamış. Bana.
Okudum, yutkundum, ne gece giymiş olduğum herkesin iltifat ettiği güzel elbisem, lacivert makyajım, ne de başka şeyler kaldı. Yutkundum. Bir kez daha okumadım. Sildim. Karar verdim. Üzüldüm. Ne yapacağımı bilemedim. "demek ki evlatlığımı bilmem gerekiyor" diye düşünmeye başladım. Öncelikle özür dilemeliyim. Her şeyden önce haddimi bilmediğim için.

Çocuk da ebeveyn de yaşlandıkça bazı şeyler daha çok acıtıyor. Evet öncelikle özür dilemekle başlamalıyım.