Beğeni göreceli bir kavram; herkesin beğenisi kendisine ancak şu hayatta plastik sandalye kadar beğenmediğim, evime asla almayacağım bir nesne olamaz (lafın gelişi desek çünkü daha çok var) .
Elbette otobüs yolculuğunda verilen mola yerindekini, bir büfenin bahçesindeki beni rahatsız etmiyor ama bir evdeki plastik sandalye varlığı bana çok şey anlatır. Plastik sandalyeli bir ev, bir yazlık teras o evin sahipleri, o evdeki yaşamı sanki bir roman okuyormuşcasına gösterir izleyene, görebilene. Salt plastik sandalye değil, bunun tül perdesi var, ağır masif yatak odası-yemek takımı var, lambası var ve en güzeli yemek takımı var. Herkeste var bir şeyler, hepsinin görülen ya da farkedilmeyen ifadeleri, kodları var.
Plastik sandalyeye dönersek...Cidden almayayım, alana da mani olmak isterim ama elbette imkansız el mutlu olduktan sonra bana ne...
No comments:
Post a Comment