Never on sunday: maç

Lig bu yıl pek istediğim gibi başlamadı (ki ne kadar mutluydum ilk başlangıcında. ofis takvimime dahi işlemiştim bu başlangıcı). Haftalık mutluluğum, heyecanım sekteye uğradı bu yıl. Hiçbir takım, hiçbir maç öyle zevkli değil, heyecanlı coşkulu değil. Hal böyle olunca, facebook 'ta din kısmına tuttuğu takımı yazanlardan da olmadığımdan kerhen maç seyredip ligi uzaktan takip ediyorum.

Geçenlerde M. sormuştu "hiç alakasız bir şey söyleyeceğim ama acaba..." diye, cevabım " elbette hayır" olmuştu. Sadece bütün takımlar bütün maçlar o kadar kötü ki çocuk mu kandırıyorsunuz diye düşünüyorum. Yoksa futbol seviyoruz, orası ayrı.

Dün ise Fenerbahçe maçının olduğu saatlerde yemeğe gideceğimi o takımı tutan bir arkadaşıma "bu yıl seyretmiyorum; o kadar sıkılıyorum ki sadece uzaktan takip ediyorum. yani seyretmiyorum cicim bu akşam, onun yerine yemeğe gidiyorum" dedim. İyi ki de seyretmemişim. Yüreğim kaldırmıyor resmen.

Fakat insanın "kızım sana geleyim maç seyredelim" diyen babası olunca pek itiraz edemiyor. Az öncesine kadar mutsuz bir insandı ama üçüncüyü atınca mutlu oldu rahatladı. Ancak koyu bir Galatasaray taraftarı olsa da Baros'tan, Ayhan'dan, Sabri'den, hiç mi hiç hazzetmeyen Emre'yi ise bayağı gerizekalı bulan bir insan, F.A..

F.A. 'dan maç incileri:

- porsche arda ya..yenilemiş porsche'sini yenilemiş. futbolcuların da böyle bir duru ama mu var değil mi? hemen bir porsche alıyorlar.
anotherstar- var var ama bir de jacob&co. saat merakları var ki içlerindeki tüm varoş hali ortaya çıkartıyor.

- baros'u getirdiler para verip. hiç beğenmiyorum hem de hiç.

- sabri işte sabri. öyle bakıyor topa.

P.S. Boney M'den Daddy Cool mu çalıyor devre arasında? Hatta bu şarkıya tezahürat mı yapılmış? Zor ama melodisi tezahürat için.