Ya ben yaşlanıyorum ya da artık bilmiyorum ama hafta arası çıkınca yoruluyorum. Halim kalmıyor ertesi güne erken başlamaya. Of keşke bahane bulsam arasam gelmiyorum desem. Ayrıca gece giydiğim leopar ceketim çok güzeldi, kadim dostum Sekvotka ile muhabbetim tatminkar ve açıklayıcıydı, Roxy'de fantastik 4'lüyü bulmam harikaydı ( her ne kadar hem r.'den hem b.'den "neredesin?" laflarını duysam da) , Roxy'nin doğum günü sebebiyle sarılıp öpüştüğüm yüce ses Kaan ile çocukluğumun neredeyse o mekanda geçtiğini yad etsem de, Frankie burnumun dibine yapışıp kokusu ile beni çarpsa da, .. artık tüm bunlar yorulmamı engellemiyor. Peki vazgeçiyor muyum? Hayır. I just can't help myself.
Of bir bahane bulsam arasam da gelmiyorum desem. Ne kadar harika olurdu şu gün şu an sıcak evimde, yatağımda
No comments:
Post a Comment