Sabah Keyfi III

2002 yılı...

1995 yılındaki ilk albümleri "Do you like my tight sweater" albümünden beri takip edilen Moloko, beraber yaptıkları son albüm olan Statues'ı çıkartıyor (cool ve güzel insan Roisin Murphy ile Mark Brydon'nın aşk hayatları da bitiyor bu albümle).

Şarkıyı ilk tv'de görmüş yine bir heyecan hali yaşamıştım. Duvardaki Bruce Lee posteri, Roisin Murphy'nin ayağındaki 40'lı yıllar mafya tarzı ayakkabıları, sözlerin ve melodinin etkileyiciliği euphorique bir ruh haline itmişti beni. Sanıyorum ocak-şubat aylarıydı , daha döneli 4 ay bile olmamış, ağır mutsuzluk/memnuniyetsizlik zamanlarıydı. Eski şehre yeniden adaptasyon, aile hayatına geri dönüş, yeni bir insanla beraberliğin garip ilk zamanları...Her şey geçiyor işte zamanla. Hiçbir şey aynı kalmıyor, su gibi yatağını değiştiriyor. Ayrıca bazen familiar feeling yaşanınca daha da bir mutlu oluyor insan (bir de sabah mahmurluğu desek...)

P.S. Blog'u okuyan bir arkadaşım "senin o güzel Roisin buraya konsere geldiğinde otoparkçı çocuğu pek bir beğenmiş, bilgin olsun" dedi. Bir yaşıma daha girdim; hani festivallerde, konserlerde böyle sanatçı-rehber/tercüman aşkları yaşanıyor biliyoruz da sanatçı-otoparkçı ilk defa duydum.

nothing can come close

I never doubted it
what’s for you will not pass you by
I never questioned it
It was decided before i asked why
It’s all there ever was
and It’s all there ever will be
how could you have questioned us?
It’s yourself you deceive

nothing can come close
to this familiar feeling
we say it all without
ever speaking

hush now
no need to say the words
at first sight you perfectly heard
love in all It’s entirety
is no less than we deserve

I saw, your face
some place
I felt this feeling before
is it deja vu?
do I somehow know you?

nothing can come close
to this familiar feeling
we say It all without
ever speaking