ah bebeğim Totti ...
Yapacak bir şey yok; hayatta her şey bir gün bitiyor. Ama önemli olan bitirebilmeyi bilmek, bitmeyi becerebilmek.
Kendisine sevgim, beğenim aşikar. Dükkanın eski cafcaflı günlerinin yıldız eğlencelerinin kahramanı kendisi. O zamanlar bizim için futbol da güzeldi, Totti eğlencesi de. Bugün ise futbol seyretmiyorum, lig tv'imi iptal edeli koca bir 5 yıl olmuş.
Yine de o kadar Totti ile dalga geçmelerine rağmen, Totti fıkralarına rağmen sadece futboluyla değil "bırakabilmeyi becerebilmesiyle" de alkışlanması gereken isimlerden. Kaç tane var onun gibi? Kimse sahip olduğu güçten, imkanlardan, olanaklardan vazgeçmek istemez. Kimse en yukardan aşağıya inmek istemez. Ama yapmak lazım; çünkü sen inmeyince bir gün bir şekilde boktan bir şekilde indirilirsin. O yüzden hep inandığım şey; önemli olan düşmek değil, düşüşün şiddeti.
Francesco Totti harikulade şehir Roma 'nın bir o kadar güzel kulübüne müthiş bir şekilde veda etmiş. Hiç çirkinleşmeden, hiç saçmalamadan. Kutlanması gereken bir durum aslında. Ayrıca acıklı bir durum hiç değil çünkü bugünden sonra herkes için Totti hep Totti olarak, şahsiyetli, haysiyetli Romalı olarak ... Hem yanında güzeller güzeli karısı var. E tamam o zaman...
ah bebeğim ...
No comments:
Post a Comment