"Malum gün" muhasebesi

Ne muhasebenin ilki ne de malum günün. Ama hayat değişiyor, muhasebeler de malum günler de. Yine burada yaptığım bir muhasebeyi hatırlıyorum, herhalde 2009 olsa gerek. Bugünkü ile o günü karşılaştırdığımda düşündüklerim beni haklı çıkarmakla beraber üzerine eklenenler olup hayat değişikliğini beraber getirmiş. Büyük kopuşlar, büyük sonlar, büyük ayrılıklar iddialı, abartılı lafların, tanımların ve sıfatların ardından gelmiş, kabuk derinden değişmiş ve eski yeni büyük harflerle başlamış. 

Bugün ise "tamamdır". Gülerek, keyifle, mutlulukla ve tabii piçlikle. Üzerine çok konuşmaya gerek yok, dediğim gibi "tamamdır". 

Bunun dışında yemişim muhasebeyi, malum günün gelişi şahane oldu...Cumadan başlayan hareketlilik, Sainte Pulchérie'deki Yaşar Kemal toplantısı, görülen eski öğretmenler ve duyulan "hala yaramaz mısın? sorusuna J.A.'nın fantastik cevapları, sevimsiz Zülfü (cidden), gülmekten yere yatıran Selahattin Duman (cidden), Cavit'te ilk kutlama, J.A. & F.A ve pek sevdiğim M. U. ile rakı-hayat-tez-devam derken malum gün cumartesi ile başlayan kutlamalar, İ.K. ile Juno, şahane tematik Mira hediyeleri, gülüşmeleri derken kadim dostum Sekvotka 'nın mekanda olmadan telefon ile şampanya patlatması ile günün iyice güzelleşmesi, yemekten önce tipsy hale gelmek, eve dönerken bugüne kadar bizim cumhuriyetin kafelerine itibar etmemişken tanışıp da cidden sevdiğim ve sadece Sekvotka'nın manitası olarak görmediğim A.T. sayesinde Cihangir mekanlarına uğrayıp E. ve N. ile de kutlayıp #8'e kavuşmak ...

P.S. Papermoon'nun mönüsüne -nihayetinde- steak tartare eklemesi yerinde olmuş, yalan değil.