Üç günlüğüne eğlenceye, keyfe, kutlamaya, yemek yemeğe gidip de dönüldüğünde "yalnız ama güzel ülkemde"deki fantastik gelişmeler karşısındaki şaşkınlık hissi epey efsaneymiş; bunu da görmüş olduk. Şaşkınlık da ne kelime, resmen afallatıcı bir hal. Ama oluyor işte. Sürekli ahlak, inanç, görgü, dürüstlük, iyi insan olma vs gibi konularda "en üst" noktada olduğunu dile getirme, ahkam keserek bunu etrafına gösterme ve tabii bundan nemalanma çabasında olanların aslında bütün bu savundukları değerlerin (!) en altında olduğu haller de oluyor işte. That's life! Olur ya, her şey olur hayatta. O yüzden de günü sözde çok yükseklerde yaşarken yarını da düşünmek fena olmayabilir, her şey bir saniyede değişebiliyor.
that's life bebeğim ya...
P.S. yalnız o kükreyen yüz çökmüş, bunu bilir bunu söylerim.
that's life bebeğim ya...
P.S. yalnız o kükreyen yüz çökmüş, bunu bilir bunu söylerim.
1 comment:
Olimpostan yuvarlandı be, çökmesin mi o ay parçası gibi yüzü
Post a Comment