Guess who's back?

Başlık keşke sadece 1997 tarihli Rakim 'in Guess Who's Back şarkısı olsa da hip hop üzerine yazsam, gereksiz müzik yazarlarına köşe yazarlarına sallasam ... Tabii bu namümkün bizim buralarda. Genç yaşlı farketmez masum insanlar polis tarafından, kolluk güçleri tarafından öldürüldükleri sürece hiçbir zaman yüreklere huzur, tiril tirillik gelmeyecektir.Gücün amacı korumak değil de baskın olmak, baskısını, kendi baskın ideolojisini fiziksel veya pasif şiddet ile dayatmak üzerine kurulu olduğu müddetçe insanlar tepki verecek sesini duyurmak ve bu uğurda her şeyi yapmayı göze almayı deneyecektir. Ölmek bile buna dahil.

Uzaklardan, yükseklerden, kürsülerden, etrafında beş bin koruma ile gürlemek kolay ama bu karşılık uyumadan önce kafanı yastığa koyup iç sesinle tek başına kalmak cehennemin yedi katına katına ziyaretin çöken kabusu gibi. Dışarda, sokakta, ara sokaklarda, mahallende güven içinde olmak, hakkın için yürümek, toplanmak özellikle de robocop teçhizatın olmadığı düşünülürse korkutucu ve yıldırıcı. Ama tüm bunlara rağmen kafanı yastığa koyduğundaki huzurun tarifsiz derecede özgürleştirici. İşte aramızdaki fark. Siyah ve beyaz değil. İyi vs kötü ve çirkin. Çünkü artık kötülüğe içindeki çirkinlik de yansıyor.