Almanya'nın Yunanistan'ı yenip coştuğu maç sonrası burada olmasam da Angela Merkel'in kendinden geçmiş hali bütün gazetelerde, haber kanallarında gözden kaçacak gibi değildi. Nasıl bir sevinmek, nasıl bir kendinden geçme ... Hem de ekonomik olarak çok zor günler geçiren, başbakanının Avrupa Birliği toplantılarında neredeyse el pençe olarak durduğu, yine Merkel'in "yunanlılar ege kıyısındaki adalarını satsınlar, oradan gelen parayı hazineye koysunlar" gibi parlak düşüncesinin telaffuz ettiği dönemlerde bir de futbolda Almanya'ya yenilmek çok zor olsa gerek, epey delirmiştir Yunanlılar. Ama işte hiçbir şey sonsuza dek sürmüyor. Başarı da başarısızlık da. Mutlaka daha iyisi daha genci daha şanslısı daha beceriklisi çıkacaktır. O yüzden özellikle de böyle ince konularda, karşı tarafın incinebileceği, zayıf olduğu konularda biraz dikkat etmek lazım. Zamanında herhalde 2002'deki kupada yine Almanya Suudi Arabistan'a 9 tane mi ne atmıştı, daha ilk maçlarda elemiş, sevinçten coşmuştu. Ne gerek var? Belli ki güçlüsün kaplan gibisin bırak işte biraz haysiyetin ağırlığın olsun. Bu sefer de öyle değil mi? Ama olmuyormuş işte. Ağzından tükürükler çıkarak sevinsen de o sevinç kursağında kalabiliyormuş. Biraz dikkat etmek, diğerini de görmek lazım. O kadar sevindim ki Almanya'nın kazanmayışına, finale çıkmayışına...Şimdi final güzel oldu işte; İspanya-İtalya.
Ayrıca güzeller güzeli Wendy Rene şarkısı After Laughter Comes Tears Merkel'e hediye olsun, Stax Records'tan gelsin. Kendisinin daha Doğu Almanya sokaklarında çocuk vaziyette dolaştığı yıllardan, kıyafetlerinin, gözlüklerinin ama en önemlisi bakış açısı değişmediği, her şeyin daha bir insani olduğu günlerden...
No comments:
Post a Comment