Yukarısı İrlanda (sanıyorum güney, emin değilim). Sevdiğimiz ülkelerden. Her şeyiyle; insanı, edebiyatı, viskisi ile (şirin sever sıradan bulmuştu ama biz öyle değiliz).
Soğuk bizde de soğuk kar kış kıyamet ama şehir manzaraları bizde böyle olmuyor (new york veya paris gibi de olmuyor) ama en azından İstanbul'un giderek engellenemez çirkinliğini kapatıyor ve masumlaştırıyor.
Küçükken çok severdim bu ingiliz halk şarkısını ve kendimce İrlanda ile özdeşleştirirdim (belki de bir filmde duymuş oradan çağrışım yapmışımdır). Hüzünlü aslında ama bir şekilde değil. Ve en komiği benim için çocukluğumdan yıllar sonra kazık gibi liseye gelmişken TRT 1'de akşamları kitap okumaları olurdu ve her gece sanıyorum 5 sayfa okunurdu ve tesadüfen bir gece duyduğumda Greensleeves o programın müziğiydi. O zaman bu sabahınki de olsun. Belki geleneksek olan ile beraber Coltrane'inkini de koyarım sayfaya, bilemedim şimdi.
No comments:
Post a Comment