Ben "cavit", o "yakup"

Önce fark etmedim ama biliyordum, hissediyordum görecegimi ama cidden görmedim dikkat etmedim.

strasbourg arkadaşları, laetitia, lezbiyen, belki de en yakınlardan, en sevilenlerden, en çok beraber vakit geçirilenlerden, keyif alınanlardan, en çok gülünenlerden, kıskanç kız arkadaşları, yıllar sonra ilk defa istanbul, ilk gece sortie- kabus, facia, varoş, ruhsuz, şahsiyetsiz ama yabancılar için ilgi çekici, ikinci gece asmali mescit, cavit, "tamamdır", "her şey güzel", tesadüfen r. ile aynı mekanda olmamız ve benim görmedigim karşı mekandaki kızıl erik ve r.'nin bana göstermesi ve benim bitmem....

Bitmek derken? Bakmak mı? İç içe desek?

P.S. eğer yanında kıro hayran kitlesi olmasaydı gidip "merhaba ben anotherstar, size geçen gün mail attım, nasılsınız" demez miydim? tabii ki derdim. ama yanındaki kıro ve zevzek hayran kitlesinden çekinmedim desem yalan olur. ama benimdir kendisi.

P.S (2) gecenin bombasını r. uzaktaki masasından gidince ne laetitia ne kathy ne de a.'ya anlatamadım ama spor dünyasının insanlarından bizim s.s 'ı ona selam verirken görünce bir gülme tuttu beni, kimseye de anlatamadım. hayır beni görseydi her şey daha eğlenceli olacaktı ama...

Tamamdır. Benimdir.