Herkesin sakladığı bir şeyler var. Kiminin sırları, kiminin notları, kiminin hırsları, kiminin kıskançlıkları, kiminin yasak aşkları, kiminin yasak yaşamları, kiminin yasak ve gizli anıları. Kısacası var da var yani. Saklama biçimi de herkesten herkese değişen bir mevzu. Kimi çok ama çok özenli bir şekilde, itina ederek saklarken diğeri hoyrattır, saçıp savurarak saklar, bilakis göz önünde bulundurarak saklar.
O "kutu"da saklananlar gün olur saklayanın karşısına tekrar çıkar. Bir yerden ucu gözükür, göz kırpar ve saklanan anılar tekrar düşünülür hatta hissedilir.
Gün gelir, kutular dolar da dolar ve resimleri, anıları, yazıları, hediyeleri koyacak yer kalmaz. Kutular tasfiye edilmeye karar verilir ve en az kişisel olandan başlanır. Belki hepsi bir günde bitmez ama yavaş yavaş kutuların içi boşaltılır, saklananlar unutulmaya ve hafızadan silinmeye başlar ve o kutulara saklanacak yeni gizemli oyuncaklar, anılar, resimler, hediyeler gelir.
that's life... her zaman her daim.
2 comments:
ulan bütün mektuplarımı atarsan yüzüne bakmam kadın!
bi tanesini sakla!
play it rough baby!
ahahahahaha
hayir saklamam-inattan!
Post a Comment