Hani benim başıma hastalık filan çok gelir de böyle gümbür gümbür geleni uzunca bir süredir görmemiştim. Dün mutlu mesut keyiflice eve doğru yürürken düştüm. Hem de hiçbir şey olmadan, ayağım kaymadan,takılmadan tam olarak bir tahta kukla gibi ayak bileklerimden düştüm diz kapaklarımla yere kapıldım. Allahtan çok sert ve şiddetli bir kapaklanma olmasa da sol ayak bileğim ağrıyor -ama buz koyduğum için şişmedi- diz kapağım hafiften morardı; sağ taraf ise daha hafif ama var bir şeyler.
Kimin nazarı değiyor bir anlasam? Şu Fatma'nın elini her yerime takmam lazım; bileğime, kafama, kapıma hatta kıçıma bile.
whatever...
Gerçekten sıkıldım bu gereksiz hastalık ve arıza hallerden. Hiç sevdiğim şeyler değil. Dün New York State Of Mind diye mutlu mutlu yaziyordum şimdi ise bacağı hareket ettirmekte zorlanıyorum.Of ki of.
1 comment:
ühüühühü benim mi değiyo yaaa :((((
Post a Comment