Sabah

Uzun zamandır en güzel sabah. Güneşin girdiği, bir nebze olsun baharın hissedildiği, her şeyin normale döndüğü güzelleştiği bir sabah. Değil evden, hayallerde yaşatılan kendi küçük dünyamızdan çıkınca içine girilen çirkinlik ve çirkin insanlar hala hayatta hala baki duruyor da çok önemsemiyorum. Herkes ölüp gidiyor işte, o da ölecek, diğerleri de. Ama hiçbir zaman güzel ve erken sabahların olmasını engelleyemeyecekler. 

Ha, bir de sabah ne kadar güzel bir şeyken aynı adı taşıyan ama değil güzel rezilliğin resmi olan bir gazete de var ki...Yazık deyip geçiyorum.