Aileden olunca kolay olmuyor. Doğduğun günden beri tanıdığın hayatında çok önemli bir yere koyduğun, her zaman yanında olan biri olunca gerçekten kolay olmuyor. Ama hayat böyle bir şey. Kolay değil. Adil hiç değil. İkinci defa dedemi kaybettim. Ama yalan değil, acılar içerisinde makinelere bağlı vaziyette yaşamaya devam etseydi mutlu olmayacaktım. Hem güzel de yaşadı. Daha ne?
Elbette bu kadar ünlü ve sevilen birinin ardından herkes şimdi onun en yakın arkadaşı değil mi? Ooo hele televizyonlarda konuşanlar en fantastikleri. Ama olur, çok önemsememek lazım.
Bianet'teki yazı benden resim istediler, ikimizin beraber çıktığı. Yoktu. Yani herhalde 1-2 tane var da kim bilir nerede? Sonra düşündüm öyle raflar dolusu imzalı kitabı da yok elimde. Neden olsun ki? Benim dedemdi, insan dedesine neden kitap imzalatsın ki?
Elbette yeni yıl bomba gibi başladı...
No comments:
Post a Comment