Aslında dün sabahtan beri, dünün dream onlarından beri her şey yeniden normale dönmeye başladı. Zaten bekliyorduk dönüşün gerçekleşmesini ve dün itibariyle tamamdır, her şey kendi akışı ile dönüyor. Hafifletici bir şey. Birinin gidişi, diğerini gelişi ve dünyanın düzeni, işte. İnsan rasyonalize ediyor. Beklenmedik, ani, kabusa çeviren bir sürpriz şeklinde olmadığı sürece. En komiği de yaşadıkça insan, bugüne dek söylenmiş tüm sözlerin doğruluğunu görüyor; sıralı olsun. Aynen sıralı olsun. Gündeliğe geri dönüşün keyfi...
p.s. bu "normal" de beni ayrı güldüren bir laf. efsane'nin hiç ilgim olmayan ama işte nezaketen yapılması gereken muhabbetlerinden ötürü zeka özürlü şımarık kızkardeşine "naber nasılsın" diye sorup aldığım cevaptı "normal". bu ifadesiz cevaba afalladığımı hatırlıyorum da gençken insan fazla nazik fazla özenli oluyor onu da hatırlıyorum. yok sevgilinin kızkardeşi yok yakın arkadaşı vs diye gereksiz samimiyet dolu hareketler. karşındaki öküzse o öküzlük baki, zaten senin için iyi düşünmüyor, sen neden yorulasın ki? gençlik ilişkileri denilen şey de ayrıca hatalar zincir galiba herkesin hayatında. bugün dönüp baktığında olur mu? şaka herhalde! gerçekten de büyük hatalardan dönülmüş. aman derim! fool me once shame on you, fool me twice shame on me! hiç gerek yok. ıyk!
No comments:
Post a Comment