a. ailesi için günün anlam ve öneminin farkına varmayıp sonrasında "aaa 12 eylülmüş bugün" diye telaffuz ederken, f.a.'ya gözlük peşinde karar ekibi halinde dolaşırken, 70'ler tadında bir kinky gözlük de jikletten çıkmışken, turkuvaz mozaikli güzel pandeli 'de leziz öğle yemeği ve tam 30 yıl önce j.a. & f.a.'yı birebir hedef almış, elini kolunu kanadını kırmak için her şeyi yapmış, yarının olmadığını hissettirmiş, bütün fiziksel acıları yaşatmış, işkencenin türlüsünden geçirmiş, hayatı zindan etmiş ama başaramamış "12 eylül"e inat kadeh kaldırmak ... 30 yıl sonra kazanan biz olduk. sadece hayatta kalmak bile başlı başına başarı iken, bir de bunu haysiyetle, şahsiyetle, isimle, o toplumda çok arzulanan mevkii ile olduğu düşünülürse cidden kazanan biz olduk, kadehimizi 12 eylül'e inat diye kaldırdık...
p.s. galiba "savaşçı" deniliyor bize. bambaşka gündelik eğlenceli anlattıklarımdan sonra #8 de "savaşçı" deyince çok güldüm. aklıma isveçli geldi hemen; o da benzer bir sevgi dolu ruh ile güzel gerçeklerin söylendiği nadir zamanlarda dile getirmişti. mutlu etmişti. oysa güzel gerçekler sıklıkla söylenmeli, hissettirilmeli. cidden artık yakınlık üzerinden bok gibi davranmak çok sıkıcı. gereksiz.
No comments:
Post a Comment