Mayıs ayı ve en güzel festival

Sinema dünyası için Cannes bambaşkadır. Berlin, Venedik festivalleri iyi hoş da Cannes istisnaidir. Her bakımdan. Kırmızı halısı, kırmızı halıda yürüyenler, katılanlar, festival jürisi seçilen filmler yani her şeyi ile her festivalden ayrılır. Oscarları dahil bile etmiyorum gerçek sinema dünyasına. Sürekli yüzüne yapışmış sahte The Joker gülüşü ile konuşan ve sürekli köylü kadını tiplemesini canlandıran Meltem Cumbul'un gecesidir Oscarlar, sıklıkla "oscarlarda ne giyeceğimi seçiyorum" tadında cümleler kurar. Ama Cannes kendisini ve o minvaldeki tüm oyuncu takımını aşar. Ayrı bir kültürdür Cannes. Görgüsüzlüğe izin vermez. Ya da benim tabirimle varoşluğa (varoş=öğretimli, görgüsüz, hırslı, paralı, jipli, doğan apt. daire kapan gürüh ).

Outrage- Takeshi Kitano, Biutiful- A. Gonzalez Inarritu, Carlos- O. Assayas, You Will Meet A Tall Dark Stranger- Woody Allen, Wall Street- O. Stone, ve sadece 48 saat önce yarışmaya dahil edilen Route Irish- Ken Loach

Ayrıca Benicio Del Toro, Kate Beckinsale, Atom Egoyan, Gael Garcia Barnel, Tim Burton...

Forever Cannes- 23'üne kadar!