Hani bana soğuk veya kimi zaman tepkisizliklerim üzerine duygusuz diyorlar anlıyorum ama bu kadar börtü böcek olunur mu? Harvard'lı çocuğun arka bahçesindeki muhabbetler, insanların arkadaşlarına hitap biçimine o kadar şaşırdım ki. Özellikle de gençler arasında. Küçücük çocuklar birbirlerine "ayşemmm", "ahmedimm", "mehmedimmm", "canımmmm", "kuzummmm" diye hitap ediyorlar. Ne bu ya? Ne kadar kolay bazı sıfatlar kullanılıyor, ne kadar kolay arkadaşlıklar, sevgililikler sahipleniliyor, "benimsin" ifadeleri ile seviliyor. Asıl annesi arkadaşım olan ve hayatımda iki kere gördüğüm -sonuncusunda ise 11 yaşında olan- kız çocuğu bugün sanki müthiş bir yakınlığımız varmış gibi "anotherstar'ımmmmmm nasılsın" deyince o kadar şaşırdım ki sonradan gördüğüm başka başka çocukların çekip koyduklarları anı fotoğraflarının yorumlarına tepki veremedim bile.
Çok acayip işler bu yeni kuşak iletişim işleri, ilişkileri.
No comments:
Post a Comment